خبرگزاری زنان افغانستان: جشن فراغت صدها دانشجو پسر که در سالهای ۱۴۰۰، ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ از دانشگاه هرات فارغ شده اند، بدون اشتراک دختران دانشجو، از سوی ریاست دانشگاه هرات با حضور ندا محمد ندیم سرپرست وزارت تحصیلات عالی، برگزار گردید. از فراغت دانشجویان پسر در حالی تجلیل میشود که تمام دختران دانشجو، طی دو […]
خبرگزاری زنان افغانستان: جشن فراغت صدها دانشجو پسر که در سالهای ۱۴۰۰، ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ از دانشگاه هرات فارغ شده اند، بدون اشتراک دختران دانشجو، از سوی ریاست دانشگاه هرات با حضور ندا محمد ندیم سرپرست وزارت تحصیلات عالی، برگزار گردید.
از فراغت دانشجویان پسر در حالی تجلیل میشود که تمام دختران دانشجو، طی دو سال گذشته خانه نشین شده و از حق تحصیل خود محروم مانده اند.
سارا محمدی، یک تن از دختران دانشجو در دانشگاه هرات که نتوانسته است به دلیل محرومیتهای تحصیلی، دانشگاه را به اتمام برساند و از برگزاری جشن فراغت برای دانشجویان پسر شکایت دارد.
وی میگوید:«امروز شاهد فراغت پسرانی هستم که دانشگاه را با هم شروع کرده بودیم و در یک صنف با هم درس میخواندیم. اما امروز من بخاطر دختر بودنم محروم از تحصیل در خانه نشسته هستم و برای هم صنفیهایم بدون حضور دختران جشن فراغت میگیرند. کاش میتوانستم بگویم که چقدر دردناک است».
مرسل صالحی، یکی دیگر از دانشجویان دختر در دانشگاه هرات، خواهان بازگشایی هر چه زودتر دروازههای دانشگاه به روی دختران دانشجو بوده و از این که بدون حضور دختران، از فراغت دانشجویان پسر تجلیل میشود ابراز نگرانی میکند.
وی میگوید:«این بسیار نگران کننده است که دختران از درس و تحصیل محروم مانده اند اما برای فراغت دانشجویان پسر چشن گرفته میشود. ما هم مانند پسران حق داریم مکتب برویم، دانشگاه برویم و به اهداف خود برسیم».
این در حالیست که ندا محمد ندیم سرپرست وزارت تحصیلات عالی، از بهبود کیفیت آموزش در دانشگاه های کشور اطمینان داده و میگوید که در کنار ساختن ساختمان های معیاری در بک تعداد از از دانشگاه ها، همه دانشگاههای کشور به کتابخانهها و آزمایشگاههای معیاری مجهر خواهند شد.
همزمان با جشن فراغت صدها دانشجو پسر در هرات، گفته میشود که یکی از انستیتوتهای صحی در این ولایت به دلیل مختلط بودن دختران و پسران و رعایت نکردن حجاب اسلامی، مسدود شده و به دانشجویان دختر اجازه ورود به این انستیتوت داده نشده است.
بعد از سقوط حکومت در افغانستان، دو سال میشود که زندگی زنان و دختران افغانستانی با محدودیتهای زیاد رو به رو شده است که بسته شدن دروازههای مکتبها و دانشگاهها به روی دختران، ممنوعیت کار زنان در ادارات دولتی، بسته شدن آرایشگاههای زنانه از جمله این محدودیتها میباشد.