تأثیر بیکاری بر وضعیت روحی آموزگاران زن در مکاتب خصوصی دخترانه در افغانستان خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از آموزگاران زن که در مکاتب خصوصی مصروف تدریس بوده و بعد از وضع محدودیت‌ها در برابر رفتن دختران بالاتر از صنف شش به مکتب، وظایف شان را از دست داده و اکنون خانه نشین شده اند […]
تأثیر بیکاری بر وضعیت روحی آموزگاران زن در مکاتب خصوصی دخترانه در افغانستان
خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از آموزگاران زن که در مکاتب خصوصی مصروف تدریس بوده و بعد از وضع محدودیت‌ها در برابر رفتن دختران بالاتر از صنف شش به مکتب، وظایف شان را از دست داده و اکنون خانه نشین شده اند در وضعیت بد روحی به سر می‌برند.
یکی از دلایل عمده بیکاری این آموزگاران، نبود بودجه در مکاتب خصوصی عنوان می‌شود که به دلیل نرفتن دختران بالاتر از صنف شش به مکتب و کاهش تعداد دانش‌آموزان در زمستان، سبب شده است که اداره شماری از مکاتب خصوصی به کمبود بودجه مواجه شده و یک تعداد از آموزگاران خود را اخراج کنند.
نسیمه رحمانی، یک تن از آموزگارانی است که در گذشته مصروف تدریس دختران بالاتر از صنف شش در یکی از مکاتب خصوصی بوده و اکنون به دلیل بیکاری و خانه نشینی دچار افسرده‌گی شده است.
وی می‌گوید:«حدود ۱۰ سال آموزگار بودم. در کنار وظیفه که داشتم سرپرستی خانواده هم به دوش خودم بود اما حالا به دلیل منع رفتن دختران به مکتب ما هم کار خود را از دست دادیم. بیکاری و خانه نشینی و همچنان نگرانی از این که مصارف خانه را چطور پیدا کنم، به بیماری‌های روحی از جمله افسرده‌گی دچار شدم».
پریسا صمدی، یکی دیگر از آموزگارانی‌ست که به دلیل بیکاری و خانه نشینی در وضعیت بد روحی قرار گرفته است.
وی می‌گوید:«برای کسی که یک عمر صبح وقت سر کار می‌رود بسیار سخت است که یکباره‌گی خانه نشین شود. من هم بعد از این که وظیفه خود را در یکی از مکاتب از دست دادم سر روحیه من تاثیر بسیار منفی گذاشت طوری که چندین جلسه است نزد روانشناس می‌روم تا وضعیتم خوب شود. از مشکلات اقتصادی و نگرانی از آینده هم که نمی‌شود چشم پوشی کرد».
در همین حال شماری از مالکین مکاتب خصوصی می‌گویند که بعد از ممنوعیت رفتن دختران بالاتر از صنف شش به مکتب، تعداد دانش‌آموزان آنان نسبت گذشته به شدت کاهش یافته و با مشکلات مالی رو به رو شده و به دلیل نداشتن بودجه برای پرداخت معاشات آموزگاران خود، مجبور شده اند یک تعداد آنان را اخراج کنند.
بسته شدن دروازه‌های مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف شش در افغانستان برای آموزگاران زن وضعیت روحی دشواری ایجاد کرده است. آنها از یک سو به دلیل از دست دادن فرصت آموزش و پرورش برای دانش‌آموزان نگران هستند و از سوی دیگر، خودشان نیز فرصت کار، آموزش و پرورش را از دست داده اند. این شرایط باعث شده که آموزگاران زن در افغانستان با استرس، نگرانی و اضطراب روبرو شده و نسبت به آینده خود و جامعه‌شان ناامید شوند.
