نهاد موسوم به “صدای مردم افغانستان” روز پنجشنبه(۲۷ جوزا ۱۴۰۱) یک نشستی مشورتی تحت عنوان “نشست مشورتی جامعه مدنی زون مرکزی بامیان و دایکندی” در ولایت بامیان برگزار کرد هدف از برگزاری این نشست برجسته سازی فرصتها وچالشهای فعالین جامعه مدنی و فرهنگیان و یافتن راه حل از طریق گفتگو و تعامل با حکومت جدید […]
نهاد موسوم به “صدای مردم افغانستان” روز پنجشنبه(۲۷ جوزا ۱۴۰۱) یک نشستی مشورتی تحت عنوان “نشست مشورتی جامعه مدنی زون مرکزی بامیان و دایکندی” در ولایت بامیان برگزار کرد هدف از برگزاری این نشست برجسته سازی فرصتها وچالشهای فعالین جامعه مدنی و فرهنگیان و یافتن راه حل از طریق گفتگو و تعامل با حکومت جدید عنوان شده بود با آنکه در جریان این نشست چالشهای فعالین جامعه مدنی و فرهنگیان مورد بحث و راه حل های پیشنهادی از سوی اشتراک کنندگان مطرح شد اما اعلامیه‌ی اخیر نهاد “صدای مردم افغانستان” ازین نشست به نفع طالبان و نشان دادن جامعه مدنی فعال در افغانستان منتشر شده است درحالیکه پس از روی کار آمدن طالبان در افغانستان نهادی به نامی جامعه مدنی در کشور فعال نمانده است.
به گزارش خبرنگاران اشتراک کننده، این نشست در هوتل غلغله‌ی ولایت بامیان با اشتراک نزدیک به ۱۲۰ تن از فعالین جامعه‌ی مدنی و فرهنگیان ولایات دایکندی و بامیان برگزار شده بود.
درآغاز این نشست شماری از طلبه های دینی و رییس اطلاعات و فرهنگ ولایت بامیان به مجری این‌نشست که یک خانم بود دستور دادند که ماسک بپوشد در غیر آنصورت ضرور نیست که نشست را گردانندگی کند. گلجان محقق مجری زن این نشست، با پوشیدن ماسک برنامه را با یک تن دیگر اجرا کرد.
محمد حارث عظیمی رییس دارالانشای نهاد صدای مردم افغانستان درین نشست هدف از برنامه های این نهاد را بازتابی از حقیقت ها و دغدغه های مردم به دولت و تعامل دولت با جهان عنوان کرد.
او همچنان در لابلای سخنانش تاکید کرد که ما شهروندان افغانستان مالک اصلی این جغرافیا و سرزمین هستیم و نمی‌خواهیم بیست سال دیگر در جنگ و بدبختی سپری شود ازینرو نیاز است که مردم ما با دولت تعامل داشته باشد تا دولت ما بتواند با جهان تعامل کند.
” تمام نگرانی ها و دغدغه های شما را با امانتداری کامل به دولت می‌رسانیم مطمئن باشید که نگرانی های شمارا روی کاغذ نمی‌گذاریم.”
ابراهیم تولا عضو کمیته رهبری میکانیزم صدای مردم افغانستان و مسول برگزاری نشست مشورتی زون مرکزی از دستاوردهایی این نهاد سخن گفت وی افزود که در چندین نشست قبلی این‌نهاد با مردم تمام دغدغه ها و پیشنهادات مردم را با مولوی عبدالکبیر معاون سیاسی رئیس الوزرای طالبان به اشتراک گذاشته است و معاون سیاسی طالبان با حوصلمندی به سخنان آنان گوش داده اند.
وی همچنان افزود که بخاطر تطبیق برنامه های نهاد صدای مردم افغانستان با حکومت سرپرست طالبان یک تفاهمنامه امضا کرده اند.
عبدالله سرحدی والی گروه طالبان برای ولایت بامیان که درین برنامه اشتراک نموده بود در سخنرانی اش با اشاره به آزادی بیان گفت که این گروه دشمن را از میدان حذف کرده است و اکنون دشمن فقط در “فسبوک” باقی مانده است.
هدف وی از فسبوک همان فضای مجازی و رسانه های آنلاین بود.
وی در بخشی دیگری از سخنانش خبرهای بازداشت دختران در بامیان را نیز دروغ و بیهوده خواند و درمورد تنش های اخیر میان طالبان و مولوی مهدی فرمانده هزاره تبار این گروه گفت که در بلخاب نیز صلح و امنیت است و جنگی درکار نیست و مردم پنجشیر نیز در صلح و امنیت زندگی می‌کنند و هیچ گروه مخالفی در پنجشیر حضور ندارد وی همچنان درمورد حذف فق جعفری از دانشگاه بامیان گفت که خبر حذف آن دروغ است.
او دسترسی زنان به حقوق اساسی شان تحت سلطه‌ی طالبان را به اشیای قیمتی و جواهرات تشبیه کرد او که بر با لهجه‌ی شکسته‌ی فارسی گفت :
” زن که است یک چیز قیمتی است مانند طلا مانند نگین که جای شان در خانه محفوظ است اگر اشیای قیمتی را از خانه بیرون کنیم آنها خراب می‌شود.”
درهمین حال رسول محمد تنی یکی دیگر از اعضای رهبری نهاد صدای مردم افغانستان در جریان سخنرانی اش والی طالبان و چندتن دیگر را روی صحنه خواست و به نماد وحدت و همبستگی دست های همدیگر را بهم گره زده وبالا بردند ک نعره‌ی زنده باد افغانستان متحد را سر دادند و همچنان گفتند که همه باهم افغانستان را آباد می کنیم. شماری از زنان اشتراک کننده از دایکندی درین نشست اعتراض کردند وگفتند زنان هم می‌توانند درآبادی افغانستان سهم داشته باشند و شما جندر را رعایت نکردید و بدون زنان نمی‌توانید افغانستان را آباد کنید اما آنان بی توجه به اعتراض زنان از صحنه پایین شدند و والی طالبان هنگام نشستن سرجایش با طعنه به طرف زنان اشتراک‌کننده در برنامه دید و گفت “شما در قلب ما جای دارید!”
در ادامه‌ی این نشست وقتی از لیلی صابری یکی از فعالین جامعه مدنی دعوت شد که درمورد اهمیت جامعه مدنی فعال و فرصت ها و چالشهای آن صحبت کند والی طالبان بدون گوش دادن به سخنان او نشست را ترک کرد.
لیلی صابری چالشهای فعالین جامعه‌ی مدنی در مناطق مرکزی چون ولایت بامیان و دایکندی را مورد بحث قرار داد و راه حل های پیشنهادی چون تعامل حکومت با فعالین مدنی و فرهنگیان و فرصت سازی برای جامعه مدنی فعال را برای بیرون رفت از وضعیت کنونی نهادهای مدنی، پیشنهاد نمود.
اما مهمترین بخش این نشست درمورد اقتصاد، تعلیم وتربیه و فرصت ها و چالشهای فعالین جامعه مدنی، فرهنگیان و خبرنگاران بود که اشتراک کننده گان در بحث های گروهی روی هر چالش جداگانه بحث و راه حل پیشنهادی شان را ارائه نمودند.
در بخش برجسته سازی چالشهای فعالین مدنی و فرهنگیان و خبرنگاران دایکندی و بامیان چالشهای سرکوب فعالین مدنی و خبرنگاران از سوی طالبان، عدم دسترسی به اطلاعات ، حذف شدن خبرنگاران زن از رسانه های محلی، اجازه نداشتن رضاکاران به فعالیت های مدنی، نبود برنامه های منظم فرهنگی از سوی ریاست اطلاعات و فرهنگ، عدم فعالیت آزادانه‌ی فرهنگیان، نویسندگان و منتقدان، گسترش فقر و بیکاری و اعتیاد دربین جوانان مطرح شده بود و راه حل های چون تعامل حکومت جدید با منتقدان و جوانان، دخیل سازی نهادهای مدنی و زنان در تصمیمات سیاسی گروه طالبان، آزادی بیان، از سرگیری فعالیت های فرهنگی و ادبی و مدنی جوانان همانند گذشته پیشنهاد شده بود ودربخش اقتصاد جوانان دایکندی تاکید کردند که حکومت سرپرست طالبان مکلف است که برای مردم زمینه‌ی اشتغال زایی را فراهم کند ، کمک های بشردوستانه را به گونه‌ی عادلانه توزیع کند و برای جلوگیری از مهاجرت در بخش تعلیم و تربیه باید دروازه های مکاتب را بی قید و شرط به روی دختران بازگشایی کند. و سرمایه های علمی مناطق مرکزی به شمول زنان را باید در بدنه‌ی حکومت سهم بدهند.
با توجه به محرومیت ولایات دایکندی و بامیان در بیست سال گذشته درین نشست تاکید شده بود که شکوه معارف که تنها دستاورد مناطق مرکزی در بیست سال اخیر بود باید به مردم برگشتانده شود .
اما در اعلامیه‌ی هفت ماده‌ای که از سوی نهاد صدای مردم افغانستان ازین نشست منتشر شده خواست مردم مناطق مرکزی به گونه‌ی سانسور شده و به نفع حکومت طالبان منتشر شده است.
در ماده اول این اعلامیه آمده است که بحران اقتصادی افغانستان ناشی از تحریم های بین المللی است و به نحوی گفته اند که مردم و دایکندی و بامیان‌می‌گویند که طالبان تحریم‌نشود و دارایی های مسدود شده‌ی افغانستان از بانکهای امریکا آزاد شود درحالیکه گسترش فقر و بیکاری مردم از ناتوانی طالبان درحکومتداری نشات گرفته است. ودرماده‌ی دوم این اعلامیه مهاجرت را به فقر و بحران اقتصادی مرتبط شده است درحالیکه دیدگاه فعالین جامعه مدنی مهاجرت جوانان و سرمایه های علمی بخاطر نا امنی و نداشتن جایگاه در بدنه‌ی حکومت سرپرست بود. و همچنان در ماده‌ی سوم و چهارم این اعلامیه از جامعه جهانی خواسته شده است که درحل بحران اقتصادی افغانستان توجه کند و در بخش فعالیت های مدنی تحت سلطه‌ی طالبان از حکومت طالبان خواسته شده است که یک تعریفی مشخصی برای جامعه مدنی بگذارد که تا فعالین جامعه‌ی مدنی فعالیت های شان را از سر بگیرند.
سانسور روایت و پیام های مردم در نشست و اعلامیه‌ای منتشر شده ممکن است بخاطر ترس از عدم فعالیت نهادهای غیر دولتی شده باشد اما به باور کارشناسان این نهاد خواسته یا ناخواسته چالشهای جدی مردم افغانستان تحت سلطه‌ی طالبان را سفید نمایی نموده و طالبان از آن به عنوان یک ابزار برای به رسمیت شناسی از سوی کشورهای دیگر و جامعه جهانی استفاده می‌کنند و این جفا درحق مردم افغانستان، فرهنگیان، فعالین نهادهای مدنی و آزادی بیان است.
خبرگزاری‌زنان افغانستان
