بعد از کاهش حمایتهای مالی کشورهای کمک کننده در افغانستان، مشکلات و موانع موجود در برابر دسترسی زنان و دختران را به خدمات صحی افزایش یافته و سبب آسیبپذیر شدن سیستم خدمات صحی شده است.
در همین حال شماری از زنان روستا نشین که از مناطق دور دست که ولایت بادغیس برای تداوی به شفاخانه حوزوی هرات آمده اند، از دسترسی نداشتن به خدمات صحی در مناطق شان شکایت دارند.
آنان میگویند در مناطق که زندگی میکنند، کلینیکهای صحی کمتر وجود داشته و یا هم امکانات لازم برای تداوی مریضانی که در این کلینیکها نزد داکتر مراجعه میکنند را ندارد.
سمیه، باشنده ولایت بادغیس است که دختر خود را برای تداوی به شفاخانه حوزوی هرات آورده است و از نبود امکانات صحی در ولایت شان شکایت دارد.
وی میگوید: «دخترم مریض است و به قریه ما داکتر زن نیست، شوهرم هم نمیخواهد که پیش داکتر مرد برویم، مجبور شدیم به شهر بیاییم اگر به قریه ما امکانات میبود نه سرگردان میشدیم و نه هم مصارف ما زیاد میشد».
یکی از بزرگترین چالشهای دیگر زنان در قسمت دسترسی نداشتن به خدمات صحی، نبود داکتر و قابلههای زن در مناطق و روستاهای شان است. شماری از این زنان میگویند که از نزدیکان شان بخاطر نبود داکتر و قابله، هنگام ولادت جان خود را از دست داده و یا طفل اش از بین رفته است.
گل مکی، یک تن از زنان دیگریست که از نبود خدمات صحی در بادغیس شکایت دارد.
وی میگوید:«به قریه ما کلینیک است اما خدماتی ندارد که ما بتوانیم مشکلات خود را حل کنیم. وقتی پیش داکتر میرویم برای ما میگویند که اینجا تدوای شما نمیشود بهتر است به یک جای دیگر بروید تا مشکل تان حل شود. ما هم مجبور میشویم به ولایت هرات رفته و مشکل خود را حل کنیم».
این زنان میگویند که نبود کمکها و خدمات صحی، مسیرهای طولانی و هزینههای گزاف باعث شده است یک تعداد از مادران باردار که اعضای فامیل شان بوده اند جان خود را از دست داده و یا هم طفل شان قبل و یا هنگام ولادت از بین برود.
در همین حال، مراجعه کنندهگان دیگر که از ولایات فراه و غوز برای معالجه مریضان شان به مرکز ولایت هرات آمده اند میگویند که در جای که زندگی میکنند امکانات صحی در کلینیکها وجود ندارد و تعداد داکتران زن نیز بسیار کمتر از گذشته شده است و مجبور هستند با هزینهها بیشتر راههای طولانی را برای حل مشکلات صحی شان طی کنند.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان