٢٧ کلنه فرخنده اته کاله وړاندې د کابل د شاه دو شمشیر په زیارت کې د قهرجنو کسانو له خوا د قران کریم د سوځولو په تور تر وهلو ټکولو وروسته مړه شوه او بیا یې جسد ته اور واچول شو. سره له دې چې پر فرخندې لګېدلي تورونه درواغ ثابت شول، خو فرخنده یوازې […]
٢٧ کلنه فرخنده اته کاله وړاندې د کابل د شاه دو شمشیر په زیارت کې د قهرجنو کسانو له خوا د قران کریم د سوځولو په تور تر وهلو ټکولو وروسته مړه شوه او بیا یې جسد ته اور واچول شو.
سره له دې چې پر فرخندې لګېدلي تورونه درواغ ثابت شول، خو فرخنده یوازې سوځېدلې جسد پاتې شوه.
د بشري حقونو سازمانونو، د ښځو د حقونو فعالانو او دیني عالمانو هغه مهال دا پېښه وغندله او د فرخندې لپاره یې د عدالت غوښتنه وکړه.
حکومت هغه مهال هم د فرخندې په وژنه کې د لاس لرلو په جرم او د محکمې له حکم سره سم ۱۳ تنه په بند محکوم کړل او ویې ویل چې د یو شمېر نورو تورنو کسانو دوسیې تر تعقیب لاندې دي.
د فرخندې کورنۍ تر دې مخکې رسنیو ته ویلي و چې عدالت ورته نه دی برابر شوی.
اوس د فرخندې د مړینې د اتم تلین په مناسبت د ښځو د حقونو فعالان وايي چې د طالبانو حکومت د ښځو له حقونو څخه په محرومولو او له هغوی سره د ناوړه چلند له امله د زرګونو ښځو له برخلیک سره مخ دي چې د دوی په وینا له تورو ورځو سره مخ دي.
د ښځو د حقونو فعاله مونس مبارز وايي، د طالبانو حکومت ښځې له خپلو حقونو او پوهاوي لرې ساتلې دي.
دغې مېرمنې رسنیو ته وویل، چې افغان ښځې او نجونې هره ورځ د دې محرومیتونو په اوږو بار دي.
“په فرخنده کې له یوې ښځې سره څه وشول، خو په افغانستان کې ۱۹ میلیونه ښځې وضعیت تجربه کوي. د فرخندې ښځې له بېلابېلو لارو وضعیت تجربه کوي، بې وزلي، ځړول، د ښځو وژل او داسې نور. د ساره ډي کول د امنیتي ځواکونو کار، د هغه زندان، د هغه شکنجه د فرخندې د قضیې په څیر مهم دي.
ښځې په ناحقه له ټولنې څخه ایستل شوې، هره ورځ نوي محدودیتونه او قوانین وضع کیږي. ښوونځي، پوهنتونونه تړل شوي او موږ لیدلي چې ښځې وهل شوي یا وهل شوي، د سپورت پارکونه تړل شوي. زه نه پوهیږم چې دوی د کوم اسلام په اړه خبرې کوي. زه ډیر متاثره یم او هیله لرو چې یوه ورځ به دا حالت بدل شي.»
د ښځو د حقونو فعالانې وايي، د فرخندې وژنه په افغانستان کې د یوې ساحوي محکمې یوه بېلګه وه، خو په تېرو دوو کلونو کې په افغانستان کې د ښځو لسګونه ساحوي محکمې جوړې شوې، چې ښځې یې د تورونو له څېړلو پرته وهلې او بندې کړې دي.
دا هغه حقیقت دی چې د ۲۰۲۱ کال له اګست میاشتې څخه تر اوسه پورې افغان میرمنې له مختلفو محرومیتونو سره مخ دي چې په هغو کې د خپلو بنسټیزو حقونو لکه د کار او زده کړې حق، په عامه ځایونو کې د اوسیدو او ځینې وخت تفریح ته نه لاس رسی شامل دي.
هغه مېرمنې چې شل کاله یې هڅه کوله په ټولنه کې خپل فعالیتونه ودروي، خو اوس په کور کې پاتې دي او یا یې د کډوالۍ لاره خپله کړې ده.
خبرگزاری زنان افغان
Recognize_Gender_Apartheid_in_Afghanistan#
