باشندگان ولسوالی بلخاب در ولایت سرپل از مرگ غم انگیز یک زن و دوکودک آواره در کوه های بلخاب خبر می‌دهند. احمدی بلندی یکی از فعالین مدنی ولایت سرپل نگاشته است که یک زن با دو دختر کودک از روستای هوش از ترس تعرض طالبان آواره شده بود و مس ازینکه اهالی روستا به دلیل […]
باشندگان ولسوالی بلخاب در ولایت سرپل از مرگ غم انگیز یک زن و دوکودک آواره در کوه های بلخاب خبر می‌دهند.
احمدی بلندی یکی از فعالین مدنی ولایت سرپل نگاشته است که یک زن با دو دختر کودک از روستای هوش از ترس تعرض طالبان آواره شده بود و مس ازینکه اهالی روستا به دلیل اینکه او از روستای مولوی مهدی یکی از فرماندهان هزاره تبار طالبان است او را پناه نداده اند سپس او به کوه های بلخاب پناه برده و سپس از گرسنگی و سرما جان باخته است.
“خانمی با دو دختر کودکش از قریه هوش، از ترس توحش و تعرض تالبان آواره می‌شود، ابتدا به دره شاخ‌دار می‌رود، اما او را به خاطر هم قریه بودنش با مهدی مجاهد هیچ کسی پناه نمی‌دهد. ناگزیر می‌شود با دو کودکش به کوه‌‌ها پناه ببرد. اما پس از هفت روز چوپان‌ها اجساد این مادر و کودکانش را در روستای شاخ‌دره در حالی پیدا می‌کنند که هر سه نفر از گرسنگی و سرما جان داده بودند.”
به گفته‌ی بلندی وقتی طالبان از مرگ آنان خبر شدند به مردم محل اجازه‌ی دفن خاک کردن ندادند و به آنان گفتند که بگذارید جسد این زن و دخترانش را گرگ ها بخورند.
سپس با پا درمیانی بزرگان قریه اجازه می‌دهند که آنان را دفن کنند اما نه در قبرستان.
این زن و دوکودک اش در دل کوهستان های بلخاب دفن شده اند.
تنش ها پس از آن در بلخاب سرپل اوج گرفت که یکی از فرماندهان هزاره تبار طالبان به دلیل تبعیض طالبان در شمولیت سازی هزاره ها به بدنه حکومت شان اعتراض می‌کند سپس طالبان با فرستادن نیرو به بلخاب با مولوی مهدی وارد جنگ می‌شوند.
تاکنون نزدیک به صد تن افراد ملکی در بلخاب از سوی طالبان کشته شده اند و خانواده های زیادی به ولایت بامیان و سمنگان آواره شدند.درین میان شمار زیادی از زنان وکودکان در کوهستان های بلخاب از گرسنگی و سرما جان‌باخته اند.
طاابان به نهادهای حقوق بشری و خبرنگاران اجازه‌ی رفتن به ساحه را نمی‌دهند.
خبرگزاری زنان افغانستان
