خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از دختران دانش‌آموز در ولایت بادغیس از نامعلوم ماندن سرنوشت شان سخت نگران بوده و می‌گویند، درس خواندن حق انسانی آنان است و باید دروازه‌های مکاتب دوباره به روی تمام دختران باز شود. ثریا پارسا، یک تن از دانش‌آموزان در ولایت بادغیس می‌گوید، بسته ماندن مکاتب امید داشتن یک آینده‌ای بهتر […]
خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از دختران دانش‌آموز در ولایت بادغیس از نامعلوم ماندن سرنوشت شان سخت نگران بوده و می‌گویند، درس خواندن حق انسانی آنان است و باید دروازه‌های مکاتب دوباره به روی تمام دختران باز شود.
ثریا پارسا، یک تن از دانش‌آموزان در ولایت بادغیس می‌گوید، بسته ماندن مکاتب امید داشتن یک آینده‌ای بهتر را از وی گرفته است.
وی می‌افزاید،« از زمانی که مکاتب بسته شده بخاطر آینده بسیار نگرانم حتی افسرده‌گی پیدا کردم گاهی نمی‌دانم با این وضعیت چطور بسازم. از امارت اسلامی خواهشمندم که دوباره دروازه‌های مکاتب را باز کند».
سمیرا یکی دیگر از دخترانی‌ست که از رفتن به مکتب محروم مانده است. وی دانش آموز صنف دوازدهم بوده و می‌گوید٫« تحمل این که یازده سال درس خواندم و به سال آخر از مکتب رفتن منع شدم برایم بسیار سخت است. وقتی که فکر می‌کنم به کنار مکتب، در آینده پوهنتون هم رفته نتوانم حس می‌کنم از نگرانی زیاد می‌میرم و زنده و می‌شوم، حالت روحی ام بسیار ضعیف شده و بعد از زحمت زیاد و یازده سال درس خواندن، خانه نشین شدن برایم غیر قابل قبول است».
شماری از استادان مکاتب دخترانه در رابطه به بسته ماندن مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف شش می‌گویند که ادامه یافتن این وضعیت بسیار نگران کننده بوده و چنانچه آموختن علم بر مرد و زن فرض است، آینده‌ای تحصیلی هزاران دختر نباید نادیده گرفته شود.
این در حالیست که ۶۵۹ روز از بسته شدن مکاتب دخترانهٔ بالاتر از صنف شش در افغانستان می‌گذرد اما هنوز برای بازگشایی دوباره مکاتب دخترانه هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
