خبرگزاری زنان افغانستان: محدودیتهای وضع شد بر زنان افغانستانی در دو سال گذشته باعث شده است تا اکثریت زنان بیکار شوند، دانشآموزان دختر از مکتب محروم شده و دروازههای دانشگاه به روی دختران دانشجو تا امر ثانی بسته شود. این محدودیتها چالشهای زیادی را برای زنان و دختران در افغانستان ایجاد کرد، طوریکه اکثریت […]
خبرگزاری زنان افغانستان: محدودیتهای وضع شد بر زنان افغانستانی در دو سال گذشته باعث شده است تا اکثریت زنان بیکار شوند، دانشآموزان دختر از مکتب محروم شده و دروازههای دانشگاه به روی دختران دانشجو تا امر ثانی بسته شود.
این محدودیتها چالشهای زیادی را برای زنان و دختران در افغانستان ایجاد کرد، طوریکه اکثریت آنان امروز خانه نشین شده و با بیماریهای روحی و روانی رو به رو شده اند.
در همینحال، لیندا توماس گرینفیلد، سفیر و نمایندهی دائمی ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد از محدودیتهای شدید زنان و دختران افغان انتقاد کرده و اعلام کرد که این کشور حکومت فعلی را به رسمیت نمیشناسد و از این حکومت حمایت نمیکند.
خانم گرینفیلد همچنان گفته است که دختران افغانستان باید به آموزش و تحصیل دسترسی پیدا کرده و زنان این کشور نیز سر کار بروند.
در رابطه به این محدودیتها، شمار زیادی از زنان و دختران، اعتراضات گستردهای را در داخل و خارج از کشور راه اندازی کردند که این زنان معترض با واکنشهای مقامات دولتی در داخل کشور رو به رو شدند.
آخرین اعتراضات، در پیوند به نشست دوحه و واکنش به سخنان رینا امیری، نمایندهی ویژه آمریکا در امور زنان و حقوق بشر برای افغانستان میباشد که در اظهارات جنجالی خود گفته است:«با اصرار افغانها و مدافعان حقوق بشر به ضرورت تعامل با حکومت سرپرست در گفتگو با هیأت حکومت افغانستان اشتراک میکنم».
این زنان معترض میگویند که هرگونه تعامل با حکومت سرپرست جفا به حق زنان و دختران افغانستان میباشد.