خبرگزاری زنان افغانستان: فدراسیون بینالمللی خبرنگاران گفته است که حدود دو هزار و ۵۰۰ خبرنگار و کارمند رسانهای در دو سال گذشته افغانستان را ترک کردهاند و اکنون در تبعید زندگی میکنند. در همین حال، شماری از زنان خبرنگار که تا اکنون در افغانستان مانده اند میگویند طی دو سال گذشته بعد از سقوط […]
خبرگزاری زنان افغانستان: فدراسیون بینالمللی خبرنگاران گفته است که حدود دو هزار و ۵۰۰ خبرنگار و کارمند رسانهای در دو سال گذشته افغانستان را ترک کردهاند و اکنون در تبعید زندگی میکنند.
در همین حال، شماری از زنان خبرنگار که تا اکنون در افغانستان مانده اند میگویند طی دو سال گذشته بعد از سقوط حکومت و آمدن تحولات سیاسی در کشور، کار خبرنگاری برای آنان دشوارتر و محدودتر از قبل شده و تعداد زنان خبرنگار نیز به حداقل رسیده است.
در این گزارش از زنان خبرنگاری که مصاحبه گرفته شده، خواسته اند تا نام شان ذکر نشود و به همین دلیل برای هر کدام از نام مستعار استفاده شده است.
یکی از چالشهای عمده در برابر کار زنان خبرنگار تبعیض جنسیتی میان زنان و آقایان خبرنگار گفته شده است.
مرسل، یک تن از خبرنگاران زن میگوید که در زمان مراجعه به ادارات بخاطر گرفتن معلومات آن گونه که باید همکاری صورت گیرد، اطلاعات را در دسترس شان به شکل کامل قرار نمیدهند.
وی میگوید:«هر بار که به یک اداره یا اماکن تاریخ بخاطر تهیه گزارش مراجعه کنم برایم گفته میشود که باید مکتوب داشته باشم، مجبور میشوم نصف روز مصروف گرفتن مکتوب باشم و این موضوع کار ما را دو برابر مشکل میسازد و یا هم در کنفرانسهای خبری چون خانم هستیم برای ما اجازه داده نمیشود. متاسفانه هر روز بیشتر از قبل تعداد زنان خبرنگار کم میشود و این نگران کننده است».
زهرا، یک تن از زنان خبرنگار در افغانستان است که با شرایط بسیار دشوار به عنوان گزارشگر در یکی از رسانهها مصروف کار است.
وی میگوید:« در گذشته برای زنان، کار خبرنگاری مشکلات خود را داشت اما بعد از سقوط حکومت و آمدن طالبان با چالشهای جدیتری رو به رو شدیم.
در دو سال گذشته خواستم کشور را ترک کنم اما زمینه برایم مساعد نشد، یک مدت بیکار بودم و این بیکاری من را افسرده کرد قسمی که حتی به خودکشی فکر میکردم. هر روز با تمام ترس و هراس کار میکنم که مبادا برایم کدام مشکلی ایجاد شود حس میکنم خبرنگاران در افغانستان به چشم مجرم دیده میشوند».
پس از روی کار آمدن طالبان در کشور و افزایش محدودیتها، شرایط کار برای زنان خبرنگار تنگتر شده و حضور آن در اجتماع نیز کم رنگ شد.
سحر، یکی دیگر از زنان خبرنگار است که تا اکنون با وجود تمام چالشها مصروف کار خبرنگاری میباشد. او در کنار علاقهی که به کارش دارد، مجبور است مصارف خانواده خود را نیز تأمین کند.
وی می گوید:«ما در زمان جمهوریت هم مشکلات زیادی داشتیم اما نه این گونه که به طور کلی خانمها حذف شوند. من کسی بودم که با تمام چالشها رشتهی ژورنالیزم را خواندم و بعدا خانوادهام را قناعت دادم تا کار در رسانه را شروع کنم اما حالا با محدودیتهای زیادی کار میکنم از مشکلات حق دسترسی به اطلاعات گرفته تا کار زیاد در برابر معاش کم».
در همین حال فدراسیون بینالمللی خبرنگاران به نقل از اتحادیه خبرنگاران مستقل افغانستان نوشته است که در دو سال گذشته از ۶۰۰ رسانه در افغانستان تنها ۲۱۳ رسانه فعال ماندهاند و هشت هزار شغل در رسانههای افغانستان از بین رفته است.