خبرگزاری زنان افغانستان: ۸۶۰ روز از بسته شدن مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف شش در افغانستان می‌گذرد اما تا اکنون هیچ اقدام رسمی برای بازگشایی دروازه‌های مکاتب دخترانه صورت نگرفته است. در همین حال شماری از دانش‌آموزان دختر که بیش از دو سال می‌شود خانه نشین شده اند، می‌گویند که امیدوار هستند باز […]
خبرگزاری زنان افغانستان: ۸۶۰ روز از بسته شدن مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف شش در افغانستان می‌گذرد اما تا اکنون هیچ اقدام رسمی برای بازگشایی دروازه‌های مکاتب دخترانه صورت نگرفته است.
در همین حال شماری از دانش‌آموزان دختر که بیش از دو سال می‌شود خانه نشین شده اند، می‌گویند که امیدوار هستند باز آغاز سال جدید تعلیمی، دروازه‌های مکاتب نیز دوباره به روی آنان باز شود.
آمنه مرادی، یک تن از دانش‌آموزان صنف دهم در ولایت فراه است که دو سال می‌شود از رفتن به مکتب محروم مانده و خواهان بازگشایی دوباره مکاتب به روی دختران در سال جدید تعلیمی می‌باشد.
وی می‌گوید:« از زمانی که دروازه‌های مکاتب بسته شد، هر روز منتظرم که چی وقت دوباره مکتب خواهیم رفت. از خانه نشینی افسردگی گرفتم، نگرانم که آینده من و دو خواهرم چه خواهد شد اما امیدوارم یک روز همه بتوانیم دوباره سر صنف و درس خود برویم. از مسوولین خواهش می‌کنم که آینده ما را نادیده نگیرند».
سارا فیضی، یکی دیگر از دانش‌آموزان در ولایت فراه از ادامه یافتن محدودیت‌ها در برابر حق تحصیل دختران و بسته ماندن مکاتب دخترانه ابراز نگرانی کرده و امیدوار تا با آمدن سال جدید تعلیمی دروازه‌های مکاتب نیز در افغانستان به روی دختران باز گردد.
وی می‌گوید:«منتظر روزی هستم که دوباره مکتب رفته بتوانیم، درس بخوانیم و آینده خود را بسازیم اما متاسفانه دو سال است به کنار این که نمی‌توانیم مکتب برویم، صنفی‌ها و استادان خود را هم ندیدیم. کاش دوباره مثل سابق همه سر صنف خود رفته بتوانیم و دیگر از خانه نشینی، تشویش و استرس که عاقبت ما چی خواهد شد، خلاص شویم».
در همین حال، تعدادی از خانواده‌های دختران دانش‌آموز محروم از تحصیل می‌گویند که بعد از بسته شدن دروازه‌های مکاتب، دختران شان با وضعیت بد روحی و روانی رو به رو شده و یا هم به دلیل سنت‌های خانواده‌گی تن به ازدواج داده اند. آنان خواهان بازگشایی مکاتب دخترانه در سال جدید تعلیمی بوده و از مسوولین می‌خواهند تا آینده دختران شان را نادیده نگیرند.
این در حالی‌ست که دختران دانش آموز ۸۶۰ روز می‌شود که از رفتن به مکتب باز مانده اند و دروازه‌های دانشگاه‌ها نیز به روی دانش‌جویا دختر بسته می‌باشد اما شماری از دختران خواهان این هستند که محدودیت‌های وضع شده برطرف شده و دوباره مانند گذشته بتواند درس بخوانند و کار کنند.
