خبرگزاری زنان افغانستان: پس از روی کار آمدن طالبان دختران و زنان افغانستان با محدودیتهای فراوانی مواجه شدند، از جمله محدودیتهای اولیه بر دختران و زنان بسته شدن مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف ششم بود. انیسه محمدی (نام مستعار) که به دلیل ترس از طالبان نمی خواهد نام واقعی اش در گزارش ذکر […]
خبرگزاری زنان افغانستان: پس از روی کار آمدن طالبان دختران و زنان افغانستان با محدودیتهای فراوانی مواجه شدند، از جمله محدودیتهای اولیه بر دختران و زنان بسته شدن مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف ششم بود.
انیسه محمدی (نام مستعار) که به دلیل ترس از طالبان نمی خواهد نام واقعی اش در گزارش ذکر شود، یکی از دخترانی است که پس از حاکمیت طالبان از مکتب رفتن باز ماند. وی میگوید از لحظهٔ که مکاتب به روی ما دانشآموزان بالاتر از صنف ششم بسته شد، دچار غمزدگی و افسردگی شده ایم.
انیسه میگوید: همانند من خیلی از دختران دانشآموز دیگر دچار افسردگی شده اند و امیدی به آیندهٔ روشن و رو به جلو برای زنان و دختران در کشور باقی نمانده است زیرا طالبان با محدودیتها و فرمانهای فراوان شان نشان دادند که چقدر مخالف و بیزار از زنان و دختران هستند.
من در دوسال گذشته هر روز منتظر بازگشایی مکاتب بودم، متاسفانه مکاتب به روی تا هنوز باز نشده است.
مسدودماندن مکاتب من و دیگر دوستان و همدورههایم را بسیار زیاد رنجور ساخته است. گهگاهی که از جلو مکتب میگذرم دلم میگیرد و چشمانم مملو از اشک میشود. و با خود میگویم مگر گناه ما چیست و چرا مکاتب به روی ما بسته شده است؟
وی در ادامه میگوید: کسانی که توانایی بیرون شدن از افغانستان را داشتند، رفتند و در بیرون از کشور به تعلیم و تحصیل پرداختند، اما ما نه میتوانیم برویم و نه مکاتب به روی ما باز میشود و بسته ماندن مکاتب ما را بیش از پیش نگران کرده و باعث افسردگی تعداد بیشماری از زنان مخصوصا دختران شده است. افغانستان تنها کشوری است که دروازههای مکاتب را به روی دختران بسته نگه داشته است و این برای ما بسیار غمانگیز است و درد ما دختران را جز خود ما هیچکس دیگر احساس کرده نمیتواند.
این در حالی است از زمانی که مکاتب و دانشگاهها به روی دختران بسته شده تعداد زیادی از دختران دانشآموز و دانشجو بنابر روشن نبودن سرنوشت مردم و وضعیت آیندۀ کشور از سوی خانوادههای شان مجبور شدند تا تن به ازدواج بدهند.