ژولیا پارسی یکی از اعضای رهبری جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان بود که به تاریخ ۵ میزان سال ۱۴۰۲، همراه با پسرش از شهر کابل توسط استخبارات گروه طالبان بازداشت شده بود.

 بعد از تسلط دوباره گروه طالبان دختران از حق تحصیل و تعلیم باز ماندن و اولین اقدام این گروه بستن مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران بود‌.

د سیمه ییزو سرچینو په وینا، په بدخشان کې یوه شل کلن ځوان د موږکانو د زهرو په خوړلو ځان وژلی دی.

منابع مردمی می‌گویند که یک جوان از ولسوالی شغنان ولایت بدخشان، با خوردن مرگ موش به زندگی اش پایان داد.

شماری از فعالین حقوق زن و جنبش‌های که در افغانستان برای زنان دادخواهی می‌کنند، می‌گویند که آمار زنان قربانی خشونت‌های طالبان، بیش‌تر از آن است که در گزارش وزارت خارجه‌ی ایالات متحده آمریکا نشر شده است.

ژولیا پارسی یکی از اعضای رهبری جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان بود که به تاریخ ۵ میزان سال ۱۴۰۲، همراه با پسرش از شهر کابل توسط استخبارات گروه طالبان بازداشت شده بود.

 بعد از تسلط دوباره گروه طالبان دختران از حق تحصیل و تعلیم باز ماندن و اولین اقدام این گروه بستن مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران بود‌.

با تحولات که در ۱۵ آگست سال ۲۰۲۱ در افغانستان رخ داد و همه‌ی اختیارات کشور را گروه طالبان در دست گرفتند

 بعد از تسلط دوباره گروه طالبان دختران از حق تحصیل و تعلیم باز ماندن و اولین اقدام این گروه بستن مکاتب و دانشگاه‌ها به روی دختران بود‌.

اسما اسم مستعار، محصل رشته اقتصاد دانشگاه کابل در یک مصاحبه اختصاصی به خبرگزاری زنان افغانستان می‌گوید؛ وقت دانشگاه‌ها از سوی طالبان بروی دختران بسته شد پس از چند ماه کورس آموزشی خیاطی را ایجاد کردم.

مریم میترا، زاده سال ۱۳۷۱ خورشیدی، شاعر، روزنامه‌نگار و پژوهشگر حوزه ارتباطات و رسانه در دانشگاه لایپزیگ آلمان است. او در رشته خبرنگاری در کابل تحصیل کرده و مدرک ماستری‌اش را در رشته جامعه‌شناسی از دانشگاه همبولت برلین به دست آورده است. مریم میترا از هشت سال به این سو در آلمان زندگی می‌کند و […]

گفتگوی خبرگزاری زنان افغانستان با عبدالله احمدی مدافع حقوق بشر، رئیس انستیتوت دیجیتال جامعه مدنی و برنده جایزه بین المللی صلح کره جنوبی را در ذیل می‌خوانید • به صورت مقایسوی اگر به وضعیت حقوق بشر در افغانستان قبل و بعد از روی کار آمدن دوباره گروه طالبان بپردازید، چی تغییراتی را مشاهده می کنید؟ […]

“`په ولسی جرګه کې د کابل د خلکو پخوانۍ استازې شینکۍ کړوخیل سره مرکه“` «د حجاب په بهانه د نجونو او میرمنو نیول،شکنجه کول او کومې تګلارې چې طالبانو د افغانو میرمنو د محدودولو لپاره غوره کړی انزوا ته ددوى تګ یقینی کوی چې بین المللی ټولنه یې بیا په رسمیت نه پېژنی او تاوان […]

فاخره موسوی: سیاست‌مداران از زنان به عنوان ابزار استفاده کرده و می‌کنند گفتگوی اختصاصی خبرگزاری زنان افغانستان با دکتر فاخره موسوی متخصص در رشتهٔ جامعه شناسی در بخش جنبش‌های سیاسی زنان خبرگزاری زنان افغانستان: دکتر فاخره موسوی از فعالان حقوق زنان و کارشناس رشته جامعه شناسی در حوزه جنبش‌های سیاسی زنان است؛ در گفتگویی که […]

طرفداران حقوق زن ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ارزﺷﯽ، ﺟﺎﻣﻌﻪی ﻣﺮد ﺳﺎﻻر ﯾﺎ ﭘﺪر شاه پندار و ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎ و ﺗﻤﺪنﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﻣﺸﻮق اﯾﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻮدﻩ اﻧﺪ، ﻣﻮرد بررسی و داوری ونقد ﻗﺮار دادﻩ اﻧﺪ.

خودکشی احساس ناخوشایندی است که به دلایل متفاوت سراغ افراد می‌آید. وقتی فرد احساس ناامیدی کرد و در پیدا کردن راه‌حل مشکلات ناتوان ماند، بحران‌ها و شرایط موجود برایش غیر قابل هضم شد، دست به‌عمل خودکشی می‌زند.

خبرگزاری زنان افغانستان: رمان دختران‌تالی اثر سیامک‌هروی، روایت ۳ دختر افغانستانی است که پس از ممنوعیت از آموزش، به سرنوشت غم­‌انگیز روبرو می‌شوند. این رمان، قصه‌ی دختران جوند بادغیس است که از ابتدای تولد، آنان را ضعیفه و سیاسر می‌دانستند و به آنان به چشم عاجزه و طعمه‌ی برای پول‌دار شدن نگاه می‌کردند. البته این […]

خبرگزاری زنان افغانستان: مولانا فضل‌الرحمان، رهبر حزب جمعیت علمای پاکستان با مولوی هبت‌الله آخوندزاده، رهبر گروه طا.لبان در ولایت قندهار ملاقات کردند. مقامات گروه طا.لبان این دیدار را تایید نکرده اند اما رسانه‌های افغانستان و پاکستان ملاقات آنان را تایید کرده‌اند. این دیدار دیروز چهارشنبه ۲۰ جدی، در قندهار صورت گرفته است که فقط فضل‌الرحمان […]

خبرگزاری زنان افغانستان: سید عارف تکوین؛ هنرمند فعال، عکاس و فیلم‌ساز موفق بود. او در ولایت بامیان ولسوالی یکاولنگ منطقه “اورزاغ” در ۱۳۷۰ خورشیدی متولد شد. عارف مکتب را در لیسه ذکور مرکز یکاولنگ به پایان رسانید و در رشته‌ی هنرهای زیبا دانشگاه کابل راه یافت. عارف عاشق هنرمند و عاشق هنر بود، هنرش را […]

خبرگزاری زنان افغانستان: از دیر زمان افغانستان سرزمینی بوده است که مردمان آن به حق و حقوق زنان به شکل لازم آن احترامی قائل نبوده‌اند، اما در دو سه دههٔ اخیر زنان کم‌ و‌ بیش به برخی از حقوق خویش رسیدند، اما با حاکمیت دوبارهٔ طا.لبان زنان کشور بار دیگر در انزوا کامل قرار گرفتند. […]