همزمان با راه یافتن تیم ملی فوتسال افغانستان در مسابقات جام جهانی، شماری از زنان و دختران خواستار رفع محدودیت‌ها در برابر ورزش زنان در کشور شده اند.
آنان می‌‌خواهند تا برای زنان ورزش‌کار نیز فرصت ایجاد شود تا بتوانند توانایی‌های شان را در سطح ملی و بین المللی به نمایش بگذارند.
راضیه میرزایی، یک تن از دختران ورزش‌کار است که در گذشته والیبال می‌کرد و اکنون بعد از وضع محدودیت‌ها در برابر ورزش دختران در افغانستان، والیبال را کنار گذاشته است اما از مسوولین می‌خواهد تا زمینه برگشت دوباره دختران به ورزش را مهیا بسازند.
وی می‌گوید:«ورزش همان گونه که برای پسران می‌تواند مهم و افتخار آفرین باشد، برای دختران نیز همین قسم مهم است. زمانی که تیم ملی فوتسال پسران می‌توانند به جام جهانی راه پیدا کنند، بدون شک دختران نیز این توانایی‌ها را دارند. خودم متاسفانع حدود دو سال است که از ورزش دور هستم و مانند گذشته نتوانستم در کنار هم تیمی‌هایم والیبال بازی کنم این برایم بسیار دردآور است. از مسوولین خواهش می‌کنم این محدودیت‌ها را برطرف کنند تا بتوانیم مثل گذشته ورزش کنیم».
مرسل رها، یکی دیگر از دختران ورزش‌کار است و همزمان با راه یافتن تیم ملی فوتسال کشور به مسابقات جام جهانی، خواهان برطرف شدن محدودیت‌ها در برابر ورزش دختران در افغانستان می‌باشد.
وی می گوید:«ورزش یکی از نیازهای مهم برای صحت انسان‌ها است اما متاسفانه دختران در کشور نمی‌توانند ورزش کنند. وقتی ورزش در کنار صحت‌مندی، باعث می‌شود که از بیماری‌های روحی نیز نجات پیدا کنیم. امیدوارم در کنار باز شدن دروازه‌های مکتب و دانشگاه، محدودیت‌های ورزشی نیز برطرف شود».
در همین حال، شماری از روانشناسان به این باور هستند که ورزش می‌تواند یکی از بهترین راه‌کارها با بیماری‌های روحی از جمله افسرده‌گی باشد که متاسفانه زنان و دختران ذر افغانستان همواره با بیماری روحی رو به رو بودند و در دو سال گذشته این آمار افزایش یافته است.
افغانستان در دو سال گذشته شاهد تحولات زیادی بخصوص در قسمت حضور زنان و دختران در اجتماع بوده است که محرومیت دختران از ورزش، درس و تعلیم یکی از بزرگترین چالش‌ها در این مدت می‌باشد.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
