ما جمعیت مهاجر بیرون از کشور، ما قربانیان و آوارگان جنگ و ویرانی چند دههی گذشته، اخبار روند صلح افغانستان را با جدیت تمام دنبال می‌کنیم و در مورد مواضع، رویکردها و طرح‌های پیشنهادی برای گفت‌وگوهای صلح؛ خواسته‌ها، سوال‌ها و نگرانی‌هایی داریم که در این اعلامیه به طرفین مذاکرات بین‌الافغانی ابلاغ می‌داریم. آرزوی دیرینه‌ی مردم […]
ما جمعیت مهاجر بیرون از کشور، ما قربانیان و آوارگان جنگ و ویرانی چند دههی گذشته، اخبار روند صلح افغانستان را با جدیت تمام دنبال می‌کنیم و در مورد مواضع، رویکردها و طرح‌های پیشنهادی برای گفت‌وگوهای صلح؛ خواسته‌ها، سوال‌ها و نگرانی‌هایی داریم که در این اعلامیه به طرفین مذاکرات بین‌الافغانی ابلاغ می‌داریم. آرزوی دیرینه‌ی مردم افغانستان، صلحی عادلانه و پایدار است که زمینه‌ساز یک آینده‌ی نوین برای افغانستان آزاد و مستقل باشد. ما خواستار یک دولت منتخب فراگیر و حافظ حقوق و آزادی‌های اساسی تمام شهروندان به ویژه زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی به عنوان گروه‌های آسیب‌پذیر هستیم که در دو دهه گذشته به همت و فداکاری زنان و مردان این سرزمین به دست آمده‌است تا در چنین دولتی، زنان و مردان با حقوق برابر و مستقل بتوانند زندگی خود را براساس ارزش‌ها، اصول و حقوق اساسی بشری مانند آزادی بیان، سامان بخشند؛ تا فکر آبادی و ترقی مملکت جای ستیز، تعصب و نفرت را بگیرد. ما از اصل تشکیل دولت بر بنیاد آرای مستقیم مردم در طرح‌های پیشنهادی موجود استقبال می¬کنیم؛ اما تحقق این امر را مستلزم ضمانت¬های قوی اجرایی و تعهد طرف¬های مذاکرات به عقد پیمان صلح عادلانه، جلوگیری از فروپاشی و منازعه در فردای پس از توافقات می‌دانیم. طرفین داخلی و خارجی از طرح ساختارهای مصلحتی و امتیازی مانند: «شورای عالی فقه اسلامی» پرهیز کنند تا در آینده موجب تنش¬های سیاسی و حقوقی، تضاد صلاحیت-ها، بحران¬سازی و امتیازگیری گروه¬های افراطی نشود. ملت افغانستان متشکل از اقوام و گرایش¬های فکری و فرهنگی متنوع است. نظام سیاسی افغانستان باید بازتاب این واقعیت عینی و تاریخی باشد. در بحث تعدیل قانون اساسی و نظام سیاسی افغانستان، با توجه به استبداد و ستم تاریخی و تهدید نیروهای تمامیت¬ خواه و افراطی، افزایش مشارکت سیاسی مردم در سطح محلات، ولسوالی¬ها و ولایت¬ها، کاهش تمرکز قدرت، تامین عدالت، شفافیت و مبارزه با فساد مالی و سیاسی باید در دستورکار قرار گیرد. برپایی یک جامعه انسانی و عادلانه در افغانستان، بدون تامین حقوق و مشارکت زنان در عرصه‌های مختلف ممکن نیست. زنان به مثابه نیروی سازنده‌ی جامعه، به کاهش خشونت و منازعه کمک می‌کنند و چرخ رشد و رفاه کشور را به حرکت در می‌آورند. متاسفانه، آنها بیشتر از هر کسی از جنگ‌ها و خشونت‌های چند دهه گذشته آسیب دیده‌اند و طعم تلخ و ظالمانه‌ی تبعیض و محرومیت را چشیده‌اند. بنابرین، زنان باید در تمام روندهای مذاکرات و توافقات صلح افغانستان از نقش برجسته و معنادار برخوردار باشند تا در تصمیمات و توافقاتی که روی سرنوشت‌شان تاثیر می‌گذارد، قادر به حفاظت از حقوق انسانی و نمایندگی شایسته‌شان باشند. مشارکت معنادار زنان و اقلیت‌ها به شفافیت و همه¬ شمول بودن پروسه‌ی صلح صحه گذاشته و بنیان صلح عادلانه و پایدار را بنا می¬نهد. با توجه به موارد فوق، ما امضاکنندگان این اعلامیه از طرفین مذاکرات بین‌الافغانی می¬خواهیم: ۱. توافقات صلح و روندگذار باید براساس میکانیزم‌های واضح و عملی، ضمانت‌های اجرایی و نظارتی مشخص و تحت نظارت سازمان ملل متحد و کشورهای بی‌طرف استوار باشد. نهاد‌های امنیتی و دفاعی کشور ما و سایر نهاد‌های که لازمه یک دموکراسی و داشتن یک دولت معاصر می‌باشند، باید حفظ شوند. ۲. مباحثات و توافقات سیاسی باید معطوف به ایجاد یک دولت ملی منتخب، کثرت‌گرا، مشروع، بی‌طرف و مبتنی بر واقعیت‌های عصر حاضر باشد. این توافقات نباید حقوق و آزادی‌های اساسی زنان و مردان افغانستان را که در قوانین جاری و کنوانسیون‌های بین‌المللی که دولت افغانستان به آنها پیوسته است، نفی کند. ۳. ساختار دولت باید متناسب با تنوع قومی، فرهنگی و اجتماعی ملت افغانستان بوده و از تکرار تجربه‌ی تلخ انحصارگرایی و تضعیف مشارکت مردم در سطوح مختلف حکومت‌داری پرهیز شود. ۴. زنان و نمایندگان اقلیت¬های قومی و مذهبی نه تنها در موارد مربوط به حقوق‌شان؛ بلکه در تمام مراحل مذاکرات، اتخاذ تصامیم و اجرای موافقت‌نامه‌های صلح حضور واقعی و موثر داشته باشند. ۵. طرفین مذاکرات با اتخاذ سیاست بی‌طرفی و ترجیح منافع ملی، در مسیر قطع مداخلات خارجی، برچیدن پایگاه‌های نظامی، قطع حمایت‌های مالی، تسلیحاتی و عملیات خارجی از نیروهای شورشی گام‌های جدی بردارند. ۶. توافقات صلح باید معطوف به عدالت، رسیدگی به مظالم و خسارات مالی و جانی جنگ باشد تا قربانیان جنگ، قربانی صلح نشوند. هم‌چنین باید زمینه‌ی زندگی آبرومندانه برای همه، به ویژه خانواده‌های قربانیان، اقلیت‌ها و زنان فراهم گردد. ۷. پس از توافقات صلح، پروسه خلع سلاح و ادغام جنگجویان مسلح غیرقانونی طی یک میکانیزم شفاف و سریع و با در نظر داشت ایجاد زمینه اشتغال بدیل آغاز گردد. افغانستان پس از چهار دهه جنگ به یک صلح پایدار و دولتی مردم‌سالار و صلح‌دوست نیاز دارد. ما امیدواریم که طرفین مذاکرات به مطالبات و آروزهای مردم خسته از جنگ افغانستان در داخل و خارج کشور، برای اثبات تعهدشان به مردم‌سالاری، گوش داده و اقدامات و مواضع‌شان در راستای عملی شدن خواسته‌های آنان باشد. •
این متن با مشارکت انجمن‌های مهاجرین خارج از کشور تنظیم شده‌است.
