خبرگزاری زنان افغان: پس از وضع محدودیت‌ها و منع شدن کار زنان در سازمان ملل متحد، روند توزیع کمک‌های بشر دوستانه در افغانستان، در اکثریت مناطق ولایت هرات متوقف شده و میلیون ها خانواده را از دریافت کمک های بشردوستانه محروم کرده است. در همین حال مردم بی بضاعت در هرات از نبود کمک‌ها شکایت […]
خبرگزاری زنان افغان: پس از وضع محدودیت‌ها و منع شدن کار زنان در سازمان ملل متحد، روند توزیع کمک‌های بشر دوستانه در افغانستان، در اکثریت مناطق ولایت هرات متوقف شده و میلیون ها خانواده را از دریافت کمک های بشردوستانه محروم کرده است.
در همین حال مردم بی بضاعت در هرات از نبود کمک‌ها شکایت داشته و می‌گویند امسال نسبت به سال‌های قبل مشکلات اقتصادی آنان افزایش یافته است.
نجیبه، خانمی‌‌است که چندی پیش در یکی از مکاتب خصوصی آموزگار بود، وی می‌گوید بعد از آن که دروازه‌های مکاتب به روی دختران بسته شد، وظیفه خود را از دست داده و حالا از روی فقر و تنگ‌دستی به دست فروشی روی آورده است.
وی می‌گوید:« من بعد از آن که از پوهنتون تعلیم تربیه فارغ شدم، در یکی از مکاتب خصوصی کار گرفتم اما بعد از بیکار شدن مجبور شدم دست فروشی کنم چون شوهرم تکلیف گرده دارد، دو طفل دوقلو دارم وبخاطر پیدا کردن خرج خانواده مجبورم و جز همین کار، دیگر هیچ جا و هیچ راهی ندارم تا مخارج خانه را پیدا کنم وگرنه غرورم اجازه نمی‌دهد بعد از ۱۶ سال تحصیل کنار سرک دست فروشی کنم».
در همین حال، شماری از دست‌فروشان در هرات می‌گویند که از چند ماه به این سو کمک های سازمان های خیریه بر روی شان قطع شده است و از طرف هیچ نهادی نیز برای آنان توجه صورت نگرفته است.
ماه‌گل در گذشته کارمند ریاست محافظت عامه در هرات بوده و در این بخش سه سال تجربه کاری دارد اما بعد از روی کار امدن حکومت طالبان بیکار شد است.
وی می‌گوید،فقر از یک سو و بلند بودن بهای مواد خوراکه از سوی دیگر توان زندگی را از وی گرفته است.
«قبلا حداقل کمک‌های سازمان ملل و‌نهادهای دیگر بود و یک گوشه از نیاز‌های ما را حل می‌کرد اما امسال همان هم به سر ما قطع شده. من سه سال کارمند ریاست محافظت عامه بودم ولی حالی بیکار شدم و از مجبوری آمدم سر سرک دست‌فروشی می‌کنم چون کمک ها هم قطع شده و از گشنه‌گی مجبوریم سر سرک کار کنیم و دیگر هیچ راهی ندارم».
این در حالی‌ست که سازمان جهانی غذا سازمان ملل متحد یا (WFP) گفته است که در سال ۲۰۲۳ میلادی حدود ۲۸ میلیون تن در افغانستان شدیدا به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند و از این میان ۲۰ میلیون تن در معرض گرسنگی شدید و ۶ میلیون دیگر یک قدم نزدیکتر به قحطی قرار خواهند داشت.
