کار زیاد در برابر معاش اندک؛ نگرانی زنان خبرنگار از نبود شرایط کاری مناسب در رسانه‌ها
کار زیاد در برابر معاش اندک؛ نگرانی زنان خبرنگار از نبود شرایط کاری مناسب در رسانه‌ها

خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از زنان خبرنگار در ولایت هرات از وجود تبعیض جنسیتی در داخل رسانه و کار زیاد در برابر معاش اندک شکایت داشته و می‌گویند که شرایط کاری برای آنان دشوارتر از قبل شده است. زنان خبرنگار در افغانستان با محدودیت‌های فراوانی مواجه هستند و برخی از این محدودیت‌ها شامل عدم دسترسی […]

خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از زنان خبرنگار در ولایت هرات از وجود تبعیض جنسیتی در داخل رسانه و کار زیاد در برابر معاش اندک شکایت داشته و می‌گویند که شرایط کاری برای آنان دشوارتر از قبل شده است.

زنان خبرنگار در افغانستان با محدودیت‌های فراوانی مواجه هستند و برخی از این محدودیت‌ها شامل عدم دسترسی به منابع اطلاعاتی، تهدیدات امنیتی، تبعیض جنسیتی و نقص در حقوق بشر می‌باشد.

ترانه سروری(مستعار)، یک تن از زنان خبرنگار در ولایت هرات است که در یکی از رسانه‌های محلی ایفای وظیفه می‌کرد اما به دلیل وجود تبعیض جنسیتی و کار زیاد در برابر معاش کم مجبور شده است از وظیفه خود استعفا دهد.

وی می‌گوید:«در رسانه که قبلا کار می‌کردم سه برنامه را پیش می‌بردم اما معاش ام پنج‌هزار افغانی بود. سر وقت معاش می‌گرفتم ولی کم. مثلا اول برج سه هزار می‌دادند باز چند روز بعد دو هزار باقی مانده را دریافت می‌کردم. در برابر اضافه‌کاری‌هایم هم هیچ امتیازی نداشتم. اما همکارهایم که آقا بودند برای شان معاش بیشتری پرداخته می‌شد و به کار شان از سوی مسوولین رسانه ارزش و اهمیت زیادتری داده می‌شد».

یک تعداد از زنان خبرنگار با تایید این موضوع می‌گویند که بعضی از مسوولین رسانه‌ها ترجیح می‌دهند در برنامه‌ها و کنفرانس‌های که برای خبرنگاران برگزار می‌شود بجای کارمند خانم، آقایان را‌ معرفی می‌کنند.

مهناز رضایی(مستعار)، یکی دیگر از زنان خبرنگار که در یکی از رسانه‌ها تصوری در هرات کار می‌کند می‌گوید که حضور زنان خبرنگار در حال حاضر به شکل نمادین است.

«ما به شکل نمادین در رسانه هستیم. برنامه‌های که برای خبرنگاران برگزار می‌شود گاهی حتی خبر نمی‌شویم چون بجای ما یک آقا معرفی می‌شود و یا در کنفرانس‌ها همکار مرد اشتراک می‌کند. زنان به دلیل نبود فرصت‌های کار و مشکلات اقتصادی مجبور هستند در برابر معاش اندک کار کنند. معاشات ما سر وقت اجرا نمی‌شود و ما حتی بخاطر ثبت یک برنامه و‌ دسترسی به منابع چندین روز معطل می‌شویم».

ترانه و مهناز نمونه بارز شماری از زنان خبرنگار در افغانستان هستند که در شرایط کنونی با کمترین امکانات و امتیازات مادی و معنوی و نبود امنیت شغلی و جانی، مصروف فعالیت‌های رسانه‌ای می‌باشند.

علاوه بر وجود تبعیض جنسیتی و نابرابری در دسترسی به فضای عمومی و حق کار کردن، زنان خبرنگار با چالش‌های فراوان در زمینه حفظ حقوق بشر و دستیابی به اطلاعات نیز روبرو هستند که همه این چالش‌ها، شرایط کاری را برای آنان دشوارتر ساخته است.