خبرگزاری زنان افغانستان: پس از ممنوعیت دختران و زنان از حق تحصیل و کار، شماری از دانش آموزان و دانشجویان دختر، به فراگرفتن آموزش مختلف از جمله هنر نقاشی روی آورده اند. شماری از دخترانی که مصروف یادگیری و یا آموزش دادن هنر نقاشی هستند میگویند که برای جلوگیری از رو به رو شدن با […]
خبرگزاری زنان افغانستان: پس از ممنوعیت دختران و زنان از حق تحصیل و کار، شماری از دانش آموزان و دانشجویان دختر، به فراگرفتن آموزش مختلف از جمله هنر نقاشی روی آورده اند.
شماری از دخترانی که مصروف یادگیری و یا آموزش دادن هنر نقاشی هستند میگویند که برای جلوگیری از رو به رو شدن با بیماریهای روحی، بیکاری و خانه نشینی به این هنر رو آورده اند.
آنان میگویند که با هنر نقاشی میتوانند احساسات درونی خود را منعکس ساخته و آن را به تصویر بکشانند.
شهلا رحمانی، یکی دختران دانشجو میگوید که پس از بسته شدن دانشگاها،برای این که خانه نشین نشود به هنر نقاشی رو آورده است.
وی میگوید:« بعد از بسته شدن دانشگاه، نقاشی برایم مانند پناهگاه امن شده است تا از دردهایم فرار کنم. در گذشته دانشگاه میرفتیم، اهداف بلندی برای آینده خود داشتیم، هر روز به یک امید و آرزو میرفتیم سمت درس خود، اما بعد از بسته شدن دانشگاه خیلی افسرده شده بودم بخاطر این که از افسردهگی نجات پیدا کرده و خانه نشین نشوم آمدم اینجا و نقاشی میکنم».
بهناز عزیزی، یک تن از دانشآموزان صنف دهم که بعد از بسته شدن مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف شش به هنر نقاشی خود را مشغول ساخته است میگوید میگوید:«بعد از این که مکتبها بسته شد تمام امید خود را از دست دادم. بخاطریکه هیچ مصروفیتی نداشتم آمدم خواستم حداقل برایم مصروفیتی پیدا کنم به همین دلیل حالا نقاشی کار میکنم و کوشش میکنم از این هنر چیزهای بیشتری یاد بگیرم چون برایم آرامش میدهد بین این همه ناامیدی».
این دختران در حالی به هنر نقاشی روی آورده اند که ۸۷۴ روز بسته شدن مکتبهای دخترانه به روی دختران بالاتر از صنف ششم و نزدیک به دو سال از منع رفتن دختران به دانشگاهها میگذرد. بسیاری از سازمان های بین المللی از جمله سازمان ملل خواستار بازگشایی مکتب های دخترانه شده اند اما تا اکنون هیچ نتیجهای در پی نداشته است.