شماری از زنان شاغل از نامساعد بودن اوضاع کاری شان سخت نگران بوده و می‌گویند از بیش از دو سال بدین سو پس از سقوط حکومت در کشور، وضعیت کاری آنان رو به راه نبوده و یک تعداد آنان بعد از وضع محدودیت‌های کار خانه نشین شده اند.
سهیلا شمس، یک تن از زنان تجارت پیش است که در گذشته با دوختن انواع لباس‌های افغانی و لوازم خامک دوزی شده کار خرید و فروش را انجام می‌داد اما یک سال قبل به دلیل نبود بازار مناسب و مشکلات اقتصادی مجبور شده است تا تمام لاوازم خود را فروخته و دکان اش را بسته کند.
وی می‌افزاید،«کرایه دکان زیاد است، مشتری‌ها کمتر شده و درآمدی وجود ندارد که بتوانم هم مصارف خود و فامیل و هم مصارف دکان را تامین کنم. متاسفانه وضعیت اقتصادی تمام مردم در افغانستان خراب شده و اکثر خانم‌ها نسبت به گذشته کمتر می‌توانند بازار بیایند و خریداری کنند».
شهلا زمانی، یکی از زنانی‌ست که قبلا در یکی از موسسات خارجی ایفای وظیفه می‌کرد اما به دلیل ختم پروژه‌های کار یک تعداد موسسات در افغانستان بیکار شده است.
وی می‌گوید:«بعد از محدودیت های وضع‌شده در برابر کار زنان و ختم پروژه کاری ما خانه نشین و حالا بخاطر داشتن مصروفیت و نجات از بیکاری،به هنر خامک دوزی روی آوردم. هر چقدر که این محدودیت‌ها زیاد شود به همان اندازه حقوق ما نیز نقض می‌شود که برای ما خیلی درد آورد است».
شماری از زنان، اوضاع بد اقتصادی، وضع محدودیت‌ها برای زنان و نبود زمینه کاری مناسب را از جمله دلایل مهم سد راه زنان شاغل می‌دانند و می‌گویند که تعدادی از آنان به همین دلیل کار و بار شان را کنار گذاشته اند.
نهادها و سازمان‌های جهانی در رابطه به وضعیت نگران کننده زنان واکنش نشان داده و از حکومت فعلی در افغانستان خواسته اند تا محدودیت‌های وضع شده را برطرف کنند اما تا اکنون این واکنش‌ها نتیجه‌ی قابل توجهی در قبال نداشته است.
پس از گذشتن بیش از دو سال در افغانستان، زنان و دختران از ابتدایی‌‌ترین حقوق بشری خود محروم شدند، از بسته شدن دروازه‌های مکاتب دخترانه شروع تا بسته شدن دروازه‌های دانشگاه و وضع محدودیت‌های کاری در برابر زنان شاغل.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
