خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از باشنده‌گان مناطق دور دست ولایت هرات می‌گویند که کم‌بود کارمندان صحی و پزشک زن، سبب شده است تا دسترسی زنان به خدمات بهداشتی نسبت به گذشته محدودتر شود. زنانی که از روستاهای دوردست هرات به مرکز شهر بخاطر تداوی آمده اند می‌گویند که در بعضی مناطق کلینیک‌های سیار وجود دارد […]
خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از باشنده‌گان مناطق دور دست ولایت هرات می‌گویند که کم‌بود کارمندان صحی و پزشک زن، سبب شده است تا دسترسی زنان به خدمات بهداشتی نسبت به گذشته محدودتر شود.
زنانی که از روستاهای دوردست هرات به مرکز شهر بخاطر تداوی آمده اند می‌گویند که در بعضی مناطق کلینیک‌های سیار وجود دارد اما برای انجام بعضی معاینات مانند سنوگرافی، زنان مجبور اند به مرکز شهر نزد پزشک زن مراجعه کنند.
سهیلا، یک تن از باشنده گان ولسوالی زنده جان می‌گوید:«در قریه ما امکانات صحی زیادی وجود ندارد بخصوص برای زنان چون پزشک یا قابله زن در بعضی مناطق ولسوالی ما نیست منم هم بخاطر سنوگرافی مجبور شدم به مرکز شهر بیایم، و چند برابر پول مصرف کردم».
ماه پری، یک تن از زنانی است که به دلیل نبود پزشک زن در منطقه شان، عروس خود را برای تداوی از قریه رباط سنگی به مرکز شهر آورده است.
وی می‌گوید:«طفل اول عروسم وقت ولادت از بین رفت چون به قریه ما قابله و پزشک زن نبود و نیمه شب مجبور شد در خانه ولادت کند. حالا هم هفت ماه حامله است و بخاطر معایناتش آمدیم به مرکز شهر تا دوباره برای طفلش کدام مشکل پیدا نشود».
زنان محروم از خدمات پزشکی می‌گویند که نبود پزشک زن سبب شده است تا زنان باردار با مشکلات صحی رو به رو شده و یک تعداد آنان نیز به دلیل نبود امکانات، طفل شان را در هنگام ولادت از دست داده اند.
سازمان جهانی بهداشت نیز چندی پیش در یکی از گزارشات اش وضعیت بهداشتی زنان و دختران در افغانستان را وخیم خوانده و گفته است در پی وضع محدودیت‌ها از سوی طالبان ۹.۵ میلیون تن به ویژه زنان و کودکان، در افغانستان از دسترسی به خدمات بهداشتی محروم شده اند.
