اشتغال زایی زنان در جامعه پر خم و پیج
اشتغال زایی زنان در جامعه پر خم و پیج

انیس گل جوادی را می توان یکی از بانوان فعال و کوشایی دانست که برای پیدا نمودن جایگاه واقعی خود منتظر فرصت ها نمانده و به جای انتظار کشیدن برای فرصت ها در پی خلق فرصت ها شده است. او که فارغ رشته علوم اجتماعی بخش جغرافیا از دانشگاه تعلیم و تربیه استاد ربانی است […]

انیس گل جوادی را می توان یکی از بانوان فعال و کوشایی دانست که برای پیدا نمودن جایگاه واقعی خود منتظر فرصت ها نمانده و به جای انتظار کشیدن برای فرصت ها در پی خلق فرصت ها شده است. او که فارغ رشته علوم اجتماعی بخش جغرافیا از دانشگاه تعلیم و تربیه استاد ربانی است درباره شروع کار خود در بخش صنایع دستی زنان این طور می گوید: من انیس گل جوادی فارغ رشته علوم اجتماعی بخش جغرافیا هستم که مدت دو سال است کار در قسمت صنایع دستی زنان در ولایات مختلف را شروع کرده ام. پایان نامه تحصیلی من در مورد بررسی وضعیت صنایع دستی زنان جاغوری بود، در جریان کار کردن پایان نامه تحصیلی ام علاقه مند به فعالیت در عرصه صنایع دستی زنان شدم و برای این لازم دیدم تا در قدم اول معلومات خود را در حوزه رسم و رواج و فرهنگ هر ولایت را بیفزایم که چه قسم رسم و رواج ها در هر ولایت جریان دارد؛ آیا صنایع دستی ای که در غزنی رواج دارد در ولایت دیگر هم رواج دارد یا خیر و آیا صنایع دستی دیگر ولایات در غزنی رواج دارد و یا خیر! به صورت کلی می توان گفت که انگیزه اصلی من در پیش بردن این ایده، پایان نامه تحصیلی ام بوده است. در کنار اینکه پایان نامه مرا علاقه مند به این موضوع کرد، حدود یک تا یک و نیم سال نتوانستم تا وظیفه ای برای خود پیدا کنم. سختی های روزگار، سرگردانی و مشکلات اقتصادی باعث شد تا بالاخره از جایی شروع کنم؛ اگر دولت نمی تواند کاری برایم کند و اگر در ادارات و نهادهای خصوصی جذب شده نمی توانم پس باید از جایی شروع کنم و کاری را برای خود ایجاد کنم.
در حال حاضر مشخصا در قسمت خانمها و صنایع دستی خانمها فعالیت می کنیم و با خانمهای هشت ولایت قرار داد داریم از جمله زنان ولایت هرات، دایکندی، بامیان، غزنی، تخار، بدخشان و قندهار را با خود داریم و در هر ولایت نمایندگی هایی داریم که در هر کدام ۱۶ الی ۱۷ نفر خانم مشغول به کار هستند. در ولایت کابل ۶۰ خانم در یک ساحه برای ما کار می کنند و تولیدات شان را ما به فروش می رسانیم. کار ما به شیوه ای است که در اول برای این خانمها آموزش داده می شود و بعد از دوره یادگیری ما همراه کسانی که بتوانند کار را به روش احسنت و عالی به پیش ببرند برای انها مواد خام را تهیه می کنیم تا بعد از آن بتوانند از طریق کار خود، صاحب درآمد شوند و معاش دریافت کنند. مثلا هزینه ساخت یک بیک ۱۲۰۰ افغانی می شود چون هم هنر دست است و تمام کار بعضی از این بیک ها را نمی توان با دست انجام داد و باید با ماشین کار روی آنها صورت بگیرد برای همین قیمت های آنها نیز دارای تفاوت است و از هم فرق می کند. کارهایی که با ماشین های خیاطی صورت می گیرد زودتر تمام شده و وقت کمتری را در بر می گیرد و سفارشاتی را هم داریم که باید کاملا کار دست باشند و مدت زمان بیشتری را در بر می گیرد تا آماده شوند، برای همین در قیمت های آنها نیز تفاوت دیده می شود. بیک هایی هم هستند که کار آنها کمتر است و از تیکه ای به نام ترمه ساخته می شود و کار دست نیستند و بافت و دوخته نمی شوند و به همین علت هم ارزان تر تمام می شوند.
تفاوت کار ما با دیگر برندها در این است که ما اول سفارش را می گیریم و بعد با توجه به آن سفارش را آماده می سازیم و به شکلی که تولیدات را در انبار ذخیره کنیم نیست. ما تبلیغات اجناس تولیدی زنان را در فضای مجازی می نماییم و مردم با دیدن آنها علاقه مند به خرید و ثبت سفارش می شوند. شکل بازاریابی ما به شکل آنلاین است و از این طریق مشتریان می توانند محصولات ما را دیده و سفارشات خودشان را به ثبت برسانند.
فروشگاه ما در حقیقت بازاری برای فروش صنایع دستی زنان است. زنان نمونه ای هر تولید و محصولی که داشته باشند را در فروشگاه ما به عنوان نمونه می گذارند تا ما از طریق صفحات مجازی برای تولیدات شان مشتری پیدا کنیم. در مرحله اول ما نمونه های تولیدات آن را در مرحله آزمایش قرار می دهیم که از نگاه کیفیت و مقاومت در چه مرحله ای قرار دارد و تا چه مدت زمان می توان آنها را نگه داری نمود بعد با درنظر داشت آن می توانیم بفهمیم که در مرحله بعد باید چه کارهایی را برای بهبود محصولات نماییم و از طرف دیگر نیز می توانیم اطلاعات دقیق تری در رابطه با محصول به بازار و مشتریان ارایه کنیم.
قبلا کارهای دیگری هم از قبیل رمان دوزی و تولیدات دیگر هم داشتیم ولی چون به اساس نیاز بازار ما سفارشات خود را می گیریم و چون فعلا تقاضای بازار تولیدات دیگری است، تولیدات رمان دوزی را کمتر نموده ایم.
از نمونه های محصولات انیس گل می توان از رمان دوزی، بیک دوزی، بوت دوزی و کار روی چوب و بافت است. در تولیدات چوبی ما با بعضی مشکلات مواجه هستیم که بعضی از مواد اولیه ما در افغانستان پیدا نمی شود و مجبور به آوردن آن از کشورهای همسایه هستیم و این هزینه های بیشتر در تولید و وقت بیشتر در تولید را برای ما به بار می آورد.
سخت ترین روزهای انیس گل در شروع این فعالیت، روزهایی بوده که اجازه فامیلی برای این کار نداشت و خانواده به عنوان یک دختر از او توقع داشت که در پشت میز کمپیوتر بنشیند و در دفاتر عالی خصوصی و دولتی وظیفه داشته باشم. یکی دیگر از سختی هایی که برای شروع این فعالیت داشتم روزی بود که برای خرید یک جنس رفته بودم آن جنس ۶۰۰ افغانی قیمت داشت و من تنها ۵۰۰ افغانی داشتم و با اصرار و جنجال زیاد بالاخره موفق شدم تا آن را به مبلغ ۵۰۰ افغانی خریداری کنم. یکی از سختی هایی که در شروع کارم داشتم این بود که مجبور بودم به تنهایی و بدون اطلاع فامیل و با بهانه های مختلف پشت خانه های مشتریان بروم و برای هدفم تلاش کنم اما در تمام این سختی ها به این باور داشتم که روزی کار من جایگاه خود را پیدا خواهد کرد و فعلا شیرین ترین روزهای کار خود را سپری می کنم و این را می دانم که این شیرینی ها را بخاطر تحمل همان سختی ها تجربه می کنند. روزی که خانواده ام کار و فعالیت مرا به رسمیت شناخت و قبول کرد برای من شیرینی خاص داشت.
انیس گل مالیات دولت را بر فعالیت های نوپا سنگین می داند و می گوید افراد تا زمانی که نتوانند در تجارت و کسب و کار خود، موقعیت و جایگاه خود را معرفی کنند نمی توانند این مالیات ها را بپردازند. او هم چنان می گوید تا به امروز برای انجام تجارتش از هیچ امتیازی از نهادهای دولتی و خصوصی استفاده نکرده و تمام این کار را با تکیه بر فعالیت های خود پیش می برد.
پیام او برای زنان این است که از خود خلاقیت به خرج بدهند و کمی خود را تکان بدهند و دست به فعالیت و تلاش بزنند، ایده ها و خلاقیت های دیگران ببینند و برای خود ایده ها و خلاقیت های جدید را خلق کنند.