مرکز خبرنگاران افغانستان در گزارش تازه‌ای گفته است که فشار‌های حکومت طالبان بر رسانه‌های افغانستان افزایش یافته است. این مرکز در گزارش شش ماه نخست سال ۱۴۰۲ خود گفته که فشار بر رسانه‌های مستقل، بازداشت خبرنگاران و تغییر شدید محتوای کاری افزایش یافته است. براساس گزارش مرکز خبرنگاران افغانستان، طالبان با صدور ۱۳ دستور العمل […]
مرکز خبرنگاران افغانستان در گزارش تازه‌ای گفته است که فشار‌های حکومت طالبان بر رسانه‌های افغانستان افزایش یافته است.
این مرکز در گزارش شش ماه نخست سال ۱۴۰۲ خود گفته که فشار بر رسانه‌های مستقل، بازداشت خبرنگاران و تغییر شدید محتوای کاری افزایش یافته است.
براساس گزارش مرکز خبرنگاران افغانستان، طالبان با صدور ۱۳ دستور العمل مرتبط با کار رسانه‌ها نه تنها در کابل بلکه در ولایات نیز پروسه عادی کاری رسانه های آزاد مختل شده و و گزارش‌دهی آزاد با این دستور‌های طالبان پایان یافته است.
در گزارش مرکز خبرنگاران افغانستان آمده که در شش ماه اول سال جاری هجری شمسی، دست کم ۷۵ رویداد نقض آزادی خبرنگاران و رسانه‌ها توسط این مرکز ثبت شده که شامل ۳۳ مورد بازداشت و ۴۲ رویداد تهدید بوده و تقریبا اکثر بازداشت‌ها از سوی اداره استخبارات، اطلاعات و فرهنگ و امر به معروف دخیل بوده‌اند.
از سوی هم شماری از خبرنگاران می‌گویند شرایط کار تحت حاکمیت طالبان دشوار بوده و به سختی به کار شان ادامه می‌دهند.
آنان می‌گویند که با مشکلات گسترده‌ای مواجه بوده و از رسانه‌ها به‌شکل گروهی حذف شدند و وضعیت آن‌ها تحت حاکمیت گروه طالبان به شدت وخیم شده است.
در شماری از ولایت‌ها نشر صدا و تصویر خبرنگاران زن از رسانه‌ها ممنوع شده و شماری از مسوولان و سخنگویان طالبان از خبرنگاران زن می‌خواهند که برای انجام مصاحبه همکاران مرد خود را بفرستند.
نادیه (نام مستعار) خبرنگاری است که مدت چهار سال در بخش اطلاع‌رسانی در هرات فعالیت رسانه‌ای داشت، اما دو ماه پیش مجبور شد کار خبرنگاری را ترک کند.
نادیه می‌گوید به دلیل علاقه زیاد که به کارش داشت، پس از تصرف افغانستان توسط طالبان به کارش ادامه داد، اما فشار های روز افزون وی را ناگزیر به ترک کار کرد.
او گفت که: «به کارم علاقه زیاد دارم، پس از اینکه طالبان آمدند، رادیو و سایت که در آن کار میکردم مسدود شد، شش ماه بیکار بودم، بعدا با یکی از رسانه‌های خارجی کار گرفتم، گاهی برای گزارش گرفتن آنقدر تحت فشار قرار می‌گرفتم که بلاخره اوضاع روحی من به شدت آسیب دیده بود اما باز هم بخاطریکه نان آور خانواده بودم تحمل میکردم اما بخاطر همین محدودیت‌ها بلاخره از طرف دفتر به من گفته شد یک همکار مرد به جای تو استخدام می‌کنیم و مجبور شدم کار را ترک کنم.»
شریفه (نام مستعار) یکی دیگر از خبرنگاران می‌گوید گه: «وضعیت اطلاع‌رسانی برای خانم‌ها خیلی سخت و چالش بر انگیز شده است. در دو سال اخیر مشکل کاری برای خانم‌ها بی‌نهایت افزایش یافته است.بعضی اوقات ساعت‌ها پشت دروازه‌‌ی یک ارگان می‌ایستم اما دریغ از پاسخ از سوی مسوولان.»
طالبان پس از تصرف قدرت محدودیت‌های بی‌شماری بر رسانه‌ها و کارمندان رسانه‌ای وضع کرده‌اند.
این گروه نخست از رسانه‌ها خواستند از نشر و پخش سریال‌های خارجی، موسیقی و اعلانات تجارتی که در آن تصاویر زنان باشد، خودداری کنند.
در قوس سال ۱۴۰۰ و چند ماه پس از حاکمیت شان بر پوشش ظاهری خبرنگاران زن نیز محدودیت وضع کرده‌اند.
سپس در ثور سال گذشته دستور داده‌اند که گوینده‌گان زن در تلویزیون‌ها چهره‌های خود را به‌گونه کامل بپوشانند.
