نویسندگان: بت بیلی و لارک اسکوبار از زمانی که طالبان در آگوست ۲۰۲۱ کنترل افغانستان را به دست گرفتند، کودکان و نوجوانان افغان به طور فزاینده ای قربانی گرسنگی، ازدواج کودکان، قاچاق اعضای بدن و بلایای طبیعی شده اند. شواهد فزاینده همچنین نشان میدهد که طالبان از پسران جوان بهره‌کشی جنسی می‌کنند یا از آنها […]
نویسندگان: بت بیلی و لارک اسکوبار
از زمانی که طالبان در آگوست ۲۰۲۱ کنترل افغانستان را به دست گرفتند، کودکان و نوجوانان افغان به طور فزاینده ای قربانی گرسنگی، ازدواج کودکان، قاچاق اعضای بدن و بلایای طبیعی شده اند. شواهد فزاینده همچنین نشان میدهد که طالبان از پسران جوان بهره‌کشی جنسی می‌کنند یا از آنها به عنوان کودک سرباز استفاده می‌کنند.
به گفته یک متقاضی ویزای مهاجرت ویژه که در یکی از شهرهای افغانستان زندگی می کند، طالبان پسران ۱۰ ساله را برای کار به عنوان سرباز و محافظ به دفاتر و پست های بازرسی می آورند. در یکی از ایست های بازرسی، متقاضی گفت که توسط پسر کوچکی که نمی توانست AK-47 را به درستی در دست بگیرد مورد بازرسی قرار گرفته است. متقاضی همچنین ادعا کرد که طالبان از موظفین جوان خود برای بچه بازی – یا “پسربازی” استفاده می کنند.
او گفت که در مهمانی های طالبان، به پسران مواد مسکر داده می شود و در حالی که لباس زنانه، آرایش و کلاه گیس بر تن دارند، رقص های سنتی زنان را اجرا می کنند. او مدعی شد که آنها همچنین مجبورند اعضای طالبان را از نظر جنسی راضی کنند. بچه بازی در فرهنگ پشتون و تاجیک سابقه طولانی دارد و در سراسر آسیای مرکزی انجام می شود، هرچند در تضاد با اسلام است. به جای اینکه به عنوان یک عمل همجنس گرایی در نظر گرفته شود، درگیر شدن در اعمال جنسی با یک پسر رقصنده، بیانی از مردانگی تلقی می شود که کرامت زنان را نیز حفظ می کند. برخی از پسران جوان، که بچه بی ریش شناخته می‌شوند، به خاطر پولی که می‌توانند به دست آورند، به این عمل کشیده می‌شوند. دیگران ممکن است فروخته یا ربوده شوند و سپس مجبور به انجام عمل شوند. پسران رقصنده ممکن است در سراسر کشور قاچاق شوند تا زمانی که برای اشتهای تمرین‌کنندگان، مردانه شوند؛ در این مرحله، منابع نشان می دهد که آنها دور انداخته شده یا حتی کشته شده اند.
در دوران رژیم سابق طالبان، بچه بازی مجازات اعدام را داشت. تنها شواهد منتشر شده حاکی از پذیرش بچه بازی از سوی طالبان از گزارش سال ۲۰۱۶ در مورد استفاده اعضای طالبان از پسران رقصنده برای نفوذ به مقر پلیس افغانستان است، جایی که آنها کارمندان دولتی را با مواد مخدر تخدیر می کردند و می‌کشتند.
یکی از فرماندهان طالبان در دسامبر ۲۰۲۱ به مواد مخدر و تجاوز به یک پسر خردسال متهم شد که احتمالاً به این عمل وابسته بوده است. او در حال حاضر نقش رئیس امور رسانه های پلیس را بر عهده دارد. طالبان از زمان به قدرت رسیدن در افغانستان به سیاست خود در قبال بچه بازی توجه نکرده است. با این حال، شواهد تصویری و ویدیویی اخیر نشان می دهد که اعضای طالبان در این عمل شرکت کرده اند. همانند گزارش اخیر سازمان ملل در مورد نقض حقوق بشر در افغانستان، این شواهد میزان کنترل رهبران طالبان بر زیردستان شان را زیر سوال می‌برد. ملموس‌ترین شواهد مربوط به ویدیویی است که در ۶ جون پست شده است، که در آن یک کودک پسر حیرت‌انگیز و کوچک قبل از اجرای یک رقص تحریک‌آمیز جنسی برای مردان اسلحه‌دار اطرافش در اطراف اتاق دستکاری می‌شود. در حالی که پسر هیکل باریک خود را تکان می دهد، مردان اتاق تشویق می کنند، کف می زنند، سیگار را با دهان به اشتراک می گذارند و بدن پسر را نوازش می کنند. مجله کابل که نسخه کوتاه شده این ویدیو را در ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۱ در فیس بوک منتشر کرد، ادعا می کند که این افراد اعضای طالبان هستند.
لزلی مریمن، داوطلبی که از متقاضیان SIV حمایت می‌کند، توضیح داد که فرماندهان طالبان ممکن است تا پنج بچه داشته باشند که می‌توانند از آنها برای رقص یا رابطه جنسی، به عنوان خدمتکار یا به عنوان دستیار اداری استفاده کنند.
به گفته یک متقاضی زن ویزای مهاجرت ویژه، در یکی از ولایت های شمال افغانستان، “صدها پسر جوان” از سرک ها، مغازه ها، و از محل کارشان (یا حتی) از خانه هایشان گرفته شده اند. که برخی برای جنگ با طالبان مورد اجبار قرار می گیرند. برخی دیگر شان مجبور به تبدیل شدن به پسران رقصنده می شوند. او گفت که خانواده های پسران ربوده شده “مسئله را پنهان می کنند زیرا این برای آنها شرم آور است.”
یکی از افغان ها گفت که یک فرمانده طالبان، برادرزاده دوستش را که تاجیک است، از یکی از استان های شمال افغانستان اندکی پس از اگست ۲۰۲۱ ربود. پدر این پسر ظن دارد که از پسرش برای بچه بازی استفاده می شود. او که حالا ویران شده است، اما هیچ وسیله ای برای رهایی پسرش که بین ۱۵ تا ۱۶ سال دارد، از دست اسیرکنندگانش ندارد.
بسیاری در شمال افغانستان اغلب از گروه های قومی اقلیت و غیر پشتون هستند. برخی از این گروه ها به طور فعال در مقاومت علیه طالبان مشارکت دارند. با ربودن کودکان اقلیت‌های قومی، طالبان ممکن است یک نسل‌کشی کُند انجام می‌دهند که به پسران اجازه میدهد قربانی جنگ طالبان علیه جبهه مقاومت ملی شوند یا وقتی به بزرگسالی می‌رسند، آنها را آزار می‌دهند و می‌کشند. مشارکت طالبان در بچه بازی همچنین پیامدهایی برای زنان افغان دارد که حقوق بشر آنها تحت حاکمیت طالبان به شدت محدود شده است. نمایش های نمایشی مرتبط با رقص ها نشان می دهد که مردان چگونه باید با زنان رفتار کنند. این امر باعث می شود که طالبان زنان افغان را به نقش اشیاء جنسی بنگرند. علاوه بر این، این ادعاها نشان می دهد که طالبان قوانین بین المللی را زیر پا می گذارند. استخدام کودکان برای استفاده به عنوان سرباز یک جنایت جنگی است که قوانین بین المللی بشردوستانه را نقض می کند. آزار جنسی کودکان نقض مواد ۱۹ و ۳۴ کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل است که در سال ۱۹۹۴ توسط دولت افغانستان تصویب شد.
معصومیت کودکان افغان طی دهه ها درگیری بی پایان پایمال شده است. جامعه بین المللی باید صحت این ادعاها را مشخص کند و از حق جوانان افغان برای داشتن دوران کودکی عاری از خدمت اجباری و سوء استفاده جنسی محافظت کند.
منبع: Washington Examiner
