همزمان با گذشت بیش از یک سال از بسته ماندن دانشگاه‌ها به روی دختران دانش‌جو در افغانستان، شمار زیادی از این دختران به دانشگاه‌های آنلاین روی آورده و تحصیلات نیمه تمام شان را از این طریق ادامه می‌دهند.
سما سروری، دانش‌جوی سال دوم دانشکده اقتصاد بود که بعد از نشر فرمان منع رفتن دختران به دانشگاه، خانه نشین شده بود اما اکنون در یکی از دانشگاه‌های آنلاین تحصیلات نیمه تمام خود را دوباره آغاز کرده است.
وی می‌گوید:«بسته شدن دانشگاه‌ها امید و انگیزه من را از بین برده بود. خانه نشین شدم و این وضعیت من را به شدت افسرده ساخت اما دنبال راه نجات بودم تا بتوانم دوباره به زندگی امیدوار شوم. آشنایی با یکی از دانشگاه‌های آنلاین برایم بسیار کمک کرد و سبب شد دوباره به درس‌هایم برگردم. گرچه مثل دانشگاه‌های حضوری نیست اما از بیکاری و خانه نشینی بهتر است».
سما آرزو دارد تا از طریق دانشگاه آنلاین که درس می‌خواند فارغ التحصیل شده و برای ادامه دادن تحصیلات اش در سطح ماستری، خارج از کشور برود و در یکی از دانشگاه‌های معتبر اهداف خود را دنبال کند.
صنم رحیمی، یکی دیگر از دانشجویان دختر است که بعد از وضع محدودیت‌های تحصیلی، به گونه آنلاین تحصیلاتش را ادامه میدهد.
وی می‌گوید:«برای ما دخترانی که از رفتن به دانشگاه بازماندیم، دانشگاه‌های آنلاین یک روزنه‌ای امید است تا بتوانیم به درس خود ادامه داده و از بیکاری و افسردگی نجات پیدا کنیم».
در کنار موثریت دانشگاه‌های آنلاین یک تعداد از دختران به این عقیده هستند که تدریس آنلاین در خانه، به نحوی سبب خانه نشینی دختران شده و حضور شان را در اجتماع کمرنگ می‌سازد. به گفته آنان، دختران زمانی می‌توانند به گونه بهتر تحصیل کنند که دروازه‌های دانشگاه‌ها و مکتب‌ها باز باشد، در جامعه حضور فزیکی داشته و در آن سهم ارزنده‌ای داشته باشند.
این در حالی‌ست که دختران دانش‌آموز ۹۱۸ روز می‌شود که از رفتن به مکتب باز مانده اند و دروازه‌های دانشگاه‌ها نیز به روی دانش‌جویا دختر بیشتر از یک سال است که بسته می‌باشد اما شماری از دختران خواهان این هستند که محدودیت‌های وضع شده برطرف شده و دوباره مانند گذشته بتواند درس بخوانند و کار کنند.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
