یاسین ضیا می گوید که طالبان از کودکان و زنان به عنوان سپر انسانی استفاده می کند. یاسین ضیا سرپرست وزارت دفاع ملی در پاسخ به خبرنگاران در راستای دادن اطلاعات در مورد عملیات های وزارت دفاع در مناطق ناامن کشور بیان داشت که طالبان از کودکان و زنان به عنوان سپر انسانی استفاده می […]
یاسین ضیا می گوید که طالبان از کودکان و زنان به عنوان سپر انسانی استفاده می کند. یاسین ضیا سرپرست وزارت دفاع ملی در پاسخ به خبرنگاران در راستای دادن اطلاعات در مورد عملیات های وزارت دفاع در مناطق ناامن کشور بیان داشت که طالبان از کودکان و زنان به عنوان سپر انسانی استفاده می کند؛ امری که خلاف همه ارزشها و اصول اخلاقی و بشری است.
بر اساس موازین حقوق بشردوستانه بین المللی حمله به غیرنظامیان ممنوع است. هم چنان حمله به اشیاء غیرنظامی (خانه ها، شفاخانه ها، مکاتب، اماکن زیارتی و ابنیه فرهنگی و تاریخی و …) ممنوع است. هم چنان استفاده از سلاح هایی که تمایز بین نظامی و غیرنظامی و اشیاء غیرنظامی توسط آنها ممکن نیست نیز ممنوع است. هم چنان اصول دیگری نیز در قواعد حقوق بشردوستانه بین المللی در رابطه با مخاصمات مسلحانه وجود دارد که همواره از سوی طالبان نادیده گرفته می شود که اصل تناسب و اصل احتیاط از جمله آنهاست. اما به گزارش رسانه های مختلف طالبان همواره نسبت به این اصول و ارزش ها از خود بی اعتنایی نشان داده و تنها راه اعمال قدرت به هر طریق را در پیش گرفته اند. استفاده از غیرنظامیان و بخصوص زنان اطفال منحیث سپر انسانی هیچ گونه توجیهی نداشته اما کار را برای نظامیان کشور دشوار می سازد. البته باید اظهار داشت که دولت در سالهای گذشته و خصوصا سالهایی که طالبان از قدرت چندانی برخوردار نبوده اند اراده ای به سرکوبی و یا شکست آنها نداشته و امروز که طالبان در برابرشان قد می کشد، اصولا مباحث اصول حقوق بشردوستانه بین المللی در مخاصمات مسلحانه به میان می آید و بندی بر دستان حکومت در سرکوبی طالبان می شود و نمی توان فشاری را از این نگاه بر دولت و حکومت وارد ساخت چرا که دولت وظیفه دارد تا از جان شهروندان خود محافظت نماید.
این در حالی است که تاکنون گزارش های مختلفی از برخوردهای طالبان با کودکان و قربانی گرفتن شان از کودکان و زنان به نشر رسیده است. در سال ۹۰ بی بی سی گزارشی را مبنی بر استفاده طالبان از دختر هشت ساله برای طرح ریزی یک بمب گزاری به نشر رسانده بود، هم چنان گزارش دیگری نیز از سوی خبرگزاری صدای افغان در رابطه با اینکه طالبان با استفاده از تبلیت ها و پیچ کاری های مخصوص اطفال را مجبور به اجرای عملیات انتحاری می کنند به نشر رسانده بود. هم چنان در در ۲۹ میزان ۱۳۹۴ گزارش دیگری از سوی اطلاعات روز به نشر رسیده بود که در آن وزارت داخله از استفاده طالبان از کودکان در صف های تروریستی و گروه های دهشت افکن یادآوری کرده است. هم چنان در گزارش دیگری که از سوی اطلاعات روز در ۳۱ جوزای ۱۳۹۵ به نشر رسیده، طالبان با ترویج فرهنگ بچه بازی به صفوف پولیس رخنه کرده و از طریق آنها پولیس را مورد هدف قرار می دهد. مثال های زیادی از به کار گیری طالبان از اطفال و زنان در رسانه ها وجود دارد جدای از آن هم بسیاری از حملات دهشت افکنانه آنان توسط مردان زنانه پوش انجام می شود تا کمتر مورد شک و تردید پولیس قرار بگیرند. اما به تازگی سرپرست وزارت دفاع ملی یاسین ضیا از استفاده طالبان از زنان و کودکان به عنوان سپر انسانی خبر می دهد که خلاف تمامی موازین حقوق بشری و آموزه های دینی است. بی باوری طالبان نسبت به حقوق زنان و اطفال از بحث های عمده و نگران کننده در راستای صلح در کشور است. گروهی که هیچ گاهی این دو قشر را مورد پذیرش قرار نداده و حقوق انسانی شان را به رسمیت نشناخته، چطور می تواند طرف حکومت در مذاکرات صلح قرار بگیرد و چرا ما نیازمندیم تا با آنان صلح کنیم؟
شاید در آغاز گفتگوهای صلح امیدها برای ادغام طالبان در میان مردم وجود می داشت اما رفته رفته دیده می شود که آنها هیچ انگیزه ای برای ادغام با مردم افغانستان و پیدا نمودن هویت شهروند افغان را ندارند و تنها به هوای حکمروایی مجدد و اعمار امارت و نشاندن سیاست های خود بر کرسی وارد مذاکرات صلح می شوند. اما باید اضافه کرد که آنچه امروز طالب به هر نام و عنوانی مرتکب می شود نتیجه مستقیم سیاست های سازش با قاتلان مردم افغانستان است که همواره چه از سوی همکاران بین المللی و چه از سوی خود حکومت انجام یافته است. شهروندان افغان اعم از زن و مرد خواهان برگشت و زندگی در دوران قبل از ۲۰۰۱ نیستند و اینکه سیاست تصمیم گیرندگان خارجی در رابطه با معضل افغانستان چیست از جمله موضوعاتی است که همواره در پرده ای از ابهام قرار داشته و روشن شدن آن نیاز به گذر زمان دارد.
