خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از دختران دانش‌آموز که امسال از صنف ششم در ولایت غور فارغ شده اند در بی سرنوشتی به می‌برند و خانواده‌های آنان می‌گویند اگر سال آینده دختران شان نتوانند مکتب بروند به دلیل خانه نشینی دچار بیماری‌های روحی شده و یا هم به دلیل سنت‌های خانواده‌گی مجبور خواهند شد تا ازدواج […]
خبرگزاری زنان افغانستان: شماری از دختران دانش‌آموز که امسال از صنف ششم در ولایت غور فارغ شده اند در بی سرنوشتی به می‌برند و خانواده‌های آنان می‌گویند اگر سال آینده دختران شان نتوانند مکتب بروند به دلیل خانه نشینی دچار بیماری‌های روحی شده و یا هم به دلیل سنت‌های خانواده‌گی مجبور خواهند شد تا ازدواج کنند.
مریم، یک تن از دختران دانش‌آموز در ولایت غور است که امسال از صنف ششم فارغ شده و به دلیل محدودیت‌های وضع شده از صنف هفت به بعد اجازه رفتن به مکتب را ندارد.
وی می‌گوید: «امسال وقتی از صنف ششم فارغ شدیم و بعد از آخرین امتحان همراه صنفی‌ها و دوست‌هایم خداحافظی کردم، زیاد من را گریه گرفته بود و نتوانستم گریه نکنم. دلم زیاد تنگ می‌شود به دوست‌ها و استادهایم. بخاطریکه صنف هفت شدم دیگر اجازه مکتب رفتن را ندارم کاش به سال آینده ما اجازه دهند دوباره مکتب برویم».
مرضیه، مادر مریم می‌گوید:« دخترم از زمانی که صنف ششم را تمام کرده و بخاطریکه سال آینده اجازه مکتب رفتن را ندارد گوشه‌گیر شده است. اگر این حالتش ادامه پیدا کند می‌ترسم افسرده‌گی پیدا کند. همیشه آرزو داشتم دخترم درس بخواند و مثل من آواره و سرگردان نشود، سر پا خود ایستاد شده و به کسی محتاج نشود اما چی می‌فهمیدم روزی می‌رسد که دخترم هم مثل خودم از درس و مکتب منع می‌شود».
مانند مریم هزارن دختر دیگر در افغانستان وجود دارد که از سال آینده، به دلیل منع رفتن دختران بالاتر از صنف شش، نمی‌توانند مکتب بروند و به تحصیل ادامه دهند.
شماری از روانشناسان معتقدند که منع دختران از حضور در مکتب در افغانستان تأثیرات منفی بسیاری بر روی روان و روحیه آن‌ها خواهد داشت. این اقدام می‌تواند باعث افزایش استرس، اضطراب و افسردگی در دختران شود و باعث کاهش اعتماد به نفس آن‌ها گردد.
همچنین آنان می‌گویند، عدم دسترسی به آموزش می‌تواند باعث کاهش فرصت‌های شغلی و تحصیلی آن‌ها در آینده شود و باعث تضعیف جامعه و فرصت‌های توسعه آن گرد. حق دسترسی به آموزش یک حق بشر است و منع دختران از حضور در مکتب تخلف از حقوق بشر است.
با گذشت ۸۴۳ روز از بسته شدن مکاتب دخترانه به روی دختران بالاتر از صنف شش، شماری از دانش‌آموزان دختر می‌گویند که از نامعلوم ماندن سرنوشت و آینده‌ی تحصیلی شان سخت نگران بوده و خواهان بازگشایی دوباره دروازه های مکاتب دخترانه به روی دختران بالاتر از صنف شش می‌باشند.
