وزارت خارجه ناروی روز جمعه ۱ دلو در صفحه رسمی تویترش اعلام کرد که تعداد از نمایندگان مردم افغانستان به خصوص نمایندگان زنان را به شمول وزیر خارجه و تعدادی از اعضای دیگر طالبان را در نشست اسلو دعوت کرده است. در رابطه به این نشست چند نکته مهم قابل بحث است، در نخست اینکه […]
وزارت خارجه ناروی روز جمعه ۱ دلو در صفحه رسمی تویترش اعلام کرد که تعداد از نمایندگان مردم افغانستان به خصوص نمایندگان زنان را به شمول وزیر خارجه و تعدادی از اعضای دیگر طالبان را در نشست اسلو دعوت کرده است.
در رابطه به این نشست چند نکته مهم قابل بحث است، در نخست اینکه کشور ناروی از لحاظ سیاست خارجی خود را طرفدار حقوق زنان و فمینست نشان میدهد اما، در واقعیت برای ناروی و مقامات دولتی‌اش ارزش‌‌های حقوق بشری معنای ندارد و تنها به دنبال برجسته سازی روابط بین‌المللی شان هستند.
دولت ناروی با میانجی بین طالبان و زنان افغانستان در اصل می‌خواهد امتیاز از کشورهای دیگر کسب کند. ما تجربه رویارویی را در میز گفتگو با طالبان در نظام پیشین نیز داریم، نشت چندین ماهه دوحه با میانجی آمریکا و سایر کشورهای دیگر در نهایت بی‌نتیجه پایان یافت و هیچ دستاوردی از آن نشست طرفین جلسه نداشتند.
مشکل به صفر ختم شدن جلسه دوحه، یکی عدم آمادگی تیم غنی برای صلح بود و دیگر اینکه طالبان اهل گفتگو و منطق نبودند. در آن نشست نیز زنان حضور داشتند اما طالبان هیچ‌گاهی حاضر به پذیرفتنن زنان در جامعه نبودند.
اما سوال اصلی این است در صورتیکه بزرگترین بازی‌گر مثل آمریکا و کشورهای اروپایی دیگر نتوانست طالبان را متقاعد کنند برای مصالحه، پس کشور کوچکی مثل ناروی چیطور ممکن است این کار را انجام دهند؟
نشست ناروی ممکن است برای حکومت بی‌سر و پای طالبان یک دست‌آورد خوبی باشد اما برای زنان افغانستان چیزی جز ناکام ساختن مبارزات خیابانی زنان ندارند.
زنان در طول بیست سال به زحمات زیادی رو به رو بوده و بعد از برپایی حکومت طالبان همچنان استوار و با شهامت زیادی در مقابل بی‌عدالتی ایستادند و خواستار حقوق شان شدند،زنان که در نشست اسلو شرکت کردند نباید روزهای مبارزات شان را در خیابان‌ها فراموش کنند و ایستادند در مقابل حکومت بدون حضور زنان حق است.
نویسنده: تبسم مهری
