شماری از زنان در ولایت غور که سرپرست خانواده‌های شان هستند می‌گویند که به دلیل مشکلات اقتصادی، رمضان را با دشواری‌های زیادی سپری کرده اند و اکنون نظر به بلند بودن قیمت‌های بازار و پول اندکی که از طریق کارگری به دست می‌آورند توان خریداری را ندارد تا برای عید آمادگی بگیرند.
صفیه، یک تن از زنانی است که در ولایت غور از طریق خامک دوزی و گل دوزی، خرج و مصارف خانواده پنج نفری خود را به دست می‌آورد و تا هنوز نتوانسته است بخاطر عید برای خود و فرزندانش لباس جدید بخرد و می‌گوید که به دلیل فقر و تنگدستی، توان خریداری میوه خشک و آماده ساختن سفره عید را ندارد.
وی می‌گوید:«شوهرم ایران رفته و من مجبورم اینجا کار کنم و مصارف فامیلم را پیدا کنم. خامک دوزی و گل دوزی می‌کنم اما پولی که به دست می‌آورم کافی نیست تا مشکلات ما را حل کند. رمضان بسیار سختی داشتیم، چیزی را خوردن نبود حالا با آمدن عید اطفالم لباس می‌خواهند و من حتی توانایی خریدن یک جوره لباس را ندارم».
نرگس، یک تن از زنان دیگریست که در خانه‌ها کارگری کرده و اکثرا لباس‌شویی می‌کند تا مصارف خانواده اش را بدست بیاورد.
وی می‌گوید:«سرپرست خانواده خود هستم و مجبورم از یک طریقی خرج و مصرف خود و اطفالم را پیدا کنم و به همین خاطر به خانه‌ها رفته لباس‌شویی می‌کنم اما پولی که بدست میاورم برایم کافی نیست بخصوص حالا که همه آماده‌گی عید را می‌گیرند، قیمت‌ها بلند است، شیرینی و میوه عید که بماند، نتوانستم حتی برای اطفال لباس بگیرم».
بعد از وضع محدودیت‌های در برابر کار زنان و کاهش کمکهای بشردوستانه در افغانستان، شمار زیادی از زنان کار خود را از دست داده و با مشکلات شدید اقتصادی رو به رو شده اند.
این در حالی‌ست که در آستانه آمدن عید فطر، شماری از زنان سرپرست در ولایت غور با چالش‌های اقتصادی رو به رو بوده و توان آمادگی و خریداری برای عید را ندارند.
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
