چرا مردان افغانستان اجازه می‌دهند سرکوب دختران و زنان تحت هر نامی به یک روند عادی تبدیل شود؟
چرا مردان افغانستان اجازه می‌دهند سرکوب دختران و زنان تحت هر نامی به یک روند عادی تبدیل شود؟

خبرگزاری زنان افغانستان: فوزیه کوفی یک تن از نماینده‌گان پیشین پارلمان افغانستان در صفحه فیسبوک اش در واکنش به سکوت مردان نسبت به بسته ماندن دروب مکاتب، دانشگاه‌ها و محروم‌سازی زنان از کار چنین نگاشته است: «روند نرفتن دختران به مکتب و دانشگاه و زنان به کار بسوی عادی شدن روان است در حالی که […]

خبرگزاری زنان افغانستان: فوزیه کوفی یک تن از نماینده‌گان پیشین پارلمان افغانستان در صفحه فیسبوک اش در واکنش به سکوت مردان نسبت به بسته ماندن دروب مکاتب، دانشگاه‌ها و محروم‌سازی زنان از کار چنین نگاشته است: «روند نرفتن دختران به مکتب و دانشگاه و زنان به کار بسوی عادی شدن روان است در حالی که در بیست سال گذشته تعداد زیادی از مردان از قریه‌جات دور دست به ما مراجعه می‌کردند و می‌خواستند تا برای دختران شان کمک شویم(ساختن مکتب، راه یافتن به دانشگاه، بورسیه گرفتن به دختران دانشجو و پس از اتمام دانشگاه ایجاد زمینه کار)، نمی‌دانم این پدران چرا امروز خاموش هستند و هیچ کاری برای دختران شان نمی‌کنند.»

همچنان کوفی می‌افزاید: «در بیرون از افغانستان تصور بر این است که اکثریت مردان افغانستان نسبت به حقوق زنان افغانستان تفکر طالبان را دارند، آیا واقعا چنین است؟ اگر چنین است پس کجاست مردان با عزت و با عمامه‌های سفید و چهره‌های نورانی که هر روز پنجشنبه در دفتر کاری من حضور پیدا می‌کردند و تقاضایی مکتب برای دختران شان را می‌کردند، می خواستند در بورسیه گرفتن به دختران شان کمک کنم. پس آنها کی‌ها بودند؟ پس آن شوهری که چهار سال دختر نو تولدش را مراقبت کرد تا خانمش دروس دانشگاه را بخواند و به پایان برساند کی بود؟
مردان، پدران، برادران و شوهران کجا هستند، چرا اجازه می‌دهند سرکوب دختران و زنان تحت هر نامی به یک روند عادی تبدیل شود؟
دو سال است زنان افغانستان در زندان سر باز و محروم از همهء حقوق شان هستند گویا آبی از آب تکان نخورده است.»

این درحالی است که چندی پیش حامد کرزی رئیس اسبق نظام جمهوریت و سایر رجال سیاسی و اجتماعی کشور نیز به حق تعلیم و تحصیل دختران افغانستان تاکید ورزیده بودند، اما گروه طالبان تاکنون در این راستا پاسخ مثبت ارائه نکرده است.