به‌تازه‌گی تحقیقی که از سوی برنامه انکشافی سازمان ملل متحد (UNDP) تهیه شده زنان کارآفرین در افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان در وقت انجام تجارت با چالش‌های گوناگون مواجه بوده و هزینه‌های سنگینی سرراه شان قرار داشتند.
این نهاد دیروز چهارشنبه ۲۹ حمل، با نشر اعلام نتیجه‌ی یک تحقیق بیان داشت؛ با وجود که چالش‌های فراوان و محدودیت های زیادی سدراه زنان افغانستانی قرار داشتند اما تجارت‌های تحت کنترل و مالکیت شان در کشور باعث ثبات اقتصادی شده‌است.
این تحقیق بعد از حاکمیت گروه طالبان طبق مصاحبه، نظرسنجی و گفتگو با سه‌هزار و سی‌صد زن کارآفرین در طی سه‌سال گذشته تهیه شده‌است.
براساس اطلاعات این تحقیق؛ تبعیض، محدودیت‌های عملیاتی و یک سیستم اقتصادی ضعیف چهل و یک درصد از سه‌هزار و سی‌صد زن را که با آن‌ها مصاحبه صورت گرفته، وادار به گرفتن قرضه کرده‌اند.
این تحقیق افزوده که تنها پنج درصد از آن‌ها موفق شدند از بانک‌ها و موسسات مالی کوچک قرضه بگیرند.
این نهاد گفته که محدودیت‌های که از سوی گروه طالبان بر آنان وضع شده (بدون محرم نمی‌توانند رفت و آمد کنند)، مشکلات و چالش‌ها را بر آن‌ها دو برابر کرده‌اند. همچنین هفتاد و سه درصد از زنانی که با آنان مصاحبه صورت گرفته، بیان داشته که بدون همراه مرد (محرم)، حتا نتوانستند به‌بازارهای خرد و محلی مسافرت کنند.
این نهاد می‌افزاید؛ مشاغل که زنان رهبری می‌کنند، با وجود که چالش‌های بزرگی سدراه آنان بودند اما ستون‌های حیاتی و اصلی ثبات اقتصادی و امید را به همراه داشته و فرصت‌های شغلی بسیاری را برای دیگر زنان راه‌اندازی می‌کند.
کانی ویگناراجا، مدیر منطقه‌ای برنامه توسعه سازمان ملل برای آسیا و اقیانوسیه بیان داشت؛ “زنان کارآفرین در دشوارترین اوضاع و شرایط سخت، از خود شان جسارت و شجاعت بخرج داده‌اند”.
کانی افزوده‌است که این نهاد و شرکایش از هفتاد و پنج‌هزار تجارت خرد در افغانستان پشتیبانی کرده و با حمایت آنان فرصت شغلی برای نُه‌صد هزار نفر راه‌اندازی کرده‌است.
استفان رودیکس نماینده‌ی برنامه توسعه‌ی سازمان ملل در افغانستان در بیانیه‌ی ضمن این تحقیق منتشر شده بیان داشت؛ “زنان کارآفرین از مدت‌ها بدین‌سو امید فامیل‌های شان در افغانستان هستند و نقش بسیار بزرگی را در حفظ اقتصاد محلی بازی می‌کنند، آنان به حمایت بیشتری نیاز داشته زیرا آینده‌ی کشور به آنان تعلق و بستگی دارد”.
لطیفه مستعار، دختر کارآفرین از ولایت بامیان ولسوالی یکاولنگ، می‌گوید؛ “من برای نمایش و فروش کاردستی و هنرهای بافنده‌گی خود به یک مکان امن، بهتر و مناسب‌تر ضرورت دارم. ضمن این، “هشتاد هزار افغانی” که ابتدا برای راه‌اندازی (خرید تکه، کرایه دکان، سُن و دیگر وسایل لازم) داده شده بود کفایت نمی‌کند و من به سرمایه بیشتر ضرورت دارم.
به باور راحله، بیکاری به وی فشار آورده و باعث گردیده بود که در بین فامیل خشونت‌های مختلف را ایجاد کند. او می‌افزاید؛ “از ابتدای زمستان سال گذشته وقتی به خامک‌دوزی روی آوردم هم مقدار پول برایم آماده شد و هم خشونت در بین فامیل‌ام کاهش یافت”.
گروه طالبان از زمان تسلط بر افغانستان، محدودیت‌های زیادی را بر زنان وضع کرده‌اند، آنان را از حق آموزش، تحصیل، کار و حضور در اجتماع منع کرده حتا کارهای تحت کنترل آنان را نیز مسدود کرده و از مسافرت بدون محرم نیز محروم ساختند.
خبرگزاری زنان افغانستان
- نویسنده : خبرگزاری زنان افغانستان
- منبع خبر : خبرگزاری زنان افغانستان
