سخن از زن ستیزی پدیده ای تازه نیست، پیرامون این موضوع از زوایای مختلف در نقاط مختلف بحث و گفت وگو صورت گرفته است. بحث زنان پیرامون حقوق آنان یکی از بحث های جنجال برانگیزی است که از سال ها به این سو روی آن کار و مبارزه صورت گرفته و با مبارزات چندین ساله […]
سخن از زن ستیزی پدیده ای تازه نیست، پیرامون این موضوع از زوایای مختلف در نقاط مختلف بحث و گفت وگو صورت گرفته است. بحث زنان پیرامون حقوق آنان یکی از بحث های جنجال برانگیزی است که از سال ها به این سو روی آن کار و مبارزه صورت گرفته و با مبارزات چندین ساله مدافعین حقوق زن و فعالین حقوق زن تا اکنون به نتیجه ای مطلوبی نرسیده است. زن ستیزی در جامعه افغانی از دیر باز منحیث پدیده اجتماعی در جامعه مرسوم شده است، زنان این سرزمین همواره مورد تبعیض جنسی، محکوم به فرمانبرداری از مردان و غیر قابل اعتماد بوده اند.
عرف و سنت های حاکم در این کشور سبب شده است که به زنان بعنوان فرودست بنگرند و به مردان اجازه اعمال هر گونه ستم بر زن داده شود، این همه موارد سبب شکل گیری عقده در وجود زنان شده است و درحال حاضر نه تنها مردان این جامعه زن ستیز اند بل زنان نیز بنأ بر فقدان آگاهی و کمیت علمی و دلایلی مختلف و عقده گشایی های بی جهت شان دست به اعمال زن ستیزانه می زنند و آگاهانه و یا ناآگانه در پی تخریب هم جنس های خود هستند.
برای مثال در این زمینه در این اواخر نیز گماشته شدن ظریفه غفاری در یکی از پست های وزارت دفاع ملی به دلیل این که وی فرد ملکی است و دانش نظامی ندارد واکنش برخی ازفعالین شبکه اجتماعی را برانگیخته است. توده ای از شهروندان به این باور هستند که تمامی کارمندان در وزارت دفاع ملی باید افراد نظامی باشند.
این درحالیست که وزارت دفاع ملی تعینات بخش های ملکی و نظامی اش معین شده است و بر اساس پالیسی این وزارت ظریفه غفاری به سمت ریبس شهدا و معلولین در بست ملکی این وزارت تعیین شده است.
ظریفه غفاری شاروال پیشین ولایت میدان وردک بود. وی تحصیلاتش را در مقطع ماستری در کشور هندوستان به اتمام رسانده است بنأ بر توانایی و جسارتی که دارد توانسته که به عنوان یکی از دریافت کننده گان جایزه زنان شجاع وزارت خارجه امریکا انتخاب شود و اکنون به عنوان ریس شهدا و معلولین در وزارت دفاع ملی گماشته شده است.
فعالین حقوق زنان در افغانستان همواره تلاش می کنند تا زنان از حقوق بشری شان اگاهی حاصل نمایند، و از آن بهر مند گردند و برای رساندن زنان به حقوق سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی تلاش ورزیده اند اما گاهی همین مدافعین حقوق زنان از رسیدن زنان به حق کار ابراز نا رضایتی می کنند.
عده ای از زنانی که در فضای مجازی فعالیت دارنددر واکنش به گماشته شدن ظریفه غفاری به حیث ریس شهدا و معلولین وزارت دفاع ملی ابراز نگرانی کرده و گفتند که «منتظر می مانیم که این خانم چی گلی را در وزارت دفاع به آب می دهد» و دیگری نیز گفته است که « در شرایط بحرانی کنونی در وزارت کلیدی چون وزارت دفاع باید افراد مسلکی و ورزیده را بگمارند تا کشور از این وضعیت نجات پیدا کند».
ریاست شهدا و معلولین وزارت دفاع ملی یکی از بخش های ملکی این وزارت است و به همین دلیل گماشته شدن فرد ملکی در این پست از استراتیژی های این ارگان می باشد. بر اساس تحلیل کارشناسان امور نظامی ریاست شهدا و معلولین وزارت دفاع پست کلیدی نیست و هر فرد ملکی که توانایی کار در این بست ها را داشته باشد می تواند به خوبی کار های این ریاست را پیش ببرند. عتیق الله امرخیل کارشناس نظامی می گوید: « کار کردن زنان با مردان هیچ تفاوتی ندارد، مردان و زنان از لحاظ کاری دارای توانایی های یکسان هستند، مردم باید از تنگ نظری در مورد گماشته شدن زنان در پوست های کلیدی دست بردار ند.»
وی افزود « که زنان صادق تر از مردان وظیفه ای را که به عهده شان سپرده می شود را اجرا می کنند، ما سالها شاهد این هستیم که اکثریت دزدی، رشوه، قتل و کشتار و خیانت از سوی مردان انجام شده است». عتیق الله امر خیل با گفتن این که ریاست شهدا و معلولین یک پست کلیدی وزارت دفاع نبوده و چوکی سنگینی نیست بیان کرد که ظریفه غفاری از جمله زنان فعال و دارای توانایی های زیادی است.
ظریفه غفاری قبل از این نیز به سمت شاروال در ولایت میدان وردک منسوب شده بود که آن زمان نیز تعیین شدن وی در این بست از مسئولین و مردم ولایت میدان وردک واکنش زا شده بود که وی نتوانست چندین ما ه به کارش در شاروالی این ولایت آغاز کند.
